Ranzijnactie Zomerdijkjes en spoedoperatie IJtepoes .... ...

Ranzijnactie, zaterdag eind september 2012:

Deze zaterdag is er één om nooit te vergeten. Reuze hectisch maar ook zo geweldig leuk! Al een week geleden verklapte Christa, die ooit bij ons is begonnen als gastgezin voor de allerkleinste en nu inmiddels een eigen Ragdoll cattery heeft [www.to-ista.nl], dat zij een actie op touw heeft gezet. Geheel spontaan en zelfstandig heeft zij in haar woonplaats tuincentrum Ranzijn benaderd met de vraag of zij op deze zaterdag een inzameling mocht houden. Ranzijn ging akkoord en heeft daar geen spijt van gekregen want zij zagen de dagopbrengst op de dierenafdeling in één dag verdubbeld!

Christa, haar man Rens en dochters Renske en Jessica hebben de hele dag bij de ingang van Ranzijn geflyerd. Iedere bezoeker kreeg een flyer met daarop enige uitleg over ons werk en de vraag iets voor ons aan te schaffen. Dat kon voer zijn, wormenmiddeltjes, grit of om het even wat op kattengebied. Iedere gulle gever kreeg een mooie folder en een welgemeend dank-je-wel uit monden van de hele club.

Christa had het groots aangepakt; lokale media had vooraf over de actie gepubliceerd en het hele gezin had een t’shirt met ons logo aan.

Rens en Christa zetten zich 100% in voor onze zwervers; hulde!

Ondanks deze voorbereidingen was ik wat sceptisch. En wat zat ik ernaast! Nog niet halverwege de ochtend werd ik al gebeld door Christa dat ik toch echt richting Alkmaar moest komen want haar auto zat vol geschonken goederen en er was nog een hele middag te gaan!

Uiteraard waren we zeer aangenaam verrast door dit nieuws maar helaas moest het feestelijke ritje even worden uitgesteld. Freek en ik zaten op dat moment namelijk net met een spoedgeval bij de weekendarts. Poes IJte, die zwanger op straat was gezet, was de dag hiervoor al begonnen met bevallen. Veel te vroeg en de eerste twee kittens waren dan ook dood geboren. En vandaag kwam nummer drie er aan. Maar op het moment dat het lijfje bijna uit mama was, braken de vliezen en floepte het kitten terug de buik in. Mama had totaal geen persweeën en zonder de beschermende moederkoek was ook dit kitten ten dode opgeschreven. Bovendien zat er nóg een baby in de baarmoeder. Enigste optie was een keizersnede. Nu. Meteen!

Bij het Dier Medisch Centrum in Velserbroek konden we gelukkig direct terecht hoewel ook onze eigen Ellie, die ik als eerste had benaderd, op haar vrije dag de keizersnede had willen doen maar zonder narcose-assistente zat. En nu kan ik zelf vrij veel, maar van gasannestatie heb ik geen kaas gegeten…

Bij het Dier Medisch Centrum hebben ze IJte tevergeefs wee-opwekkers gegeven en besloten ze uiteindelijk toch de keizersnede te doen. Ze wisten inmiddels al dat beide overgebleven kittens overleden waren. Na de abortus van de dode ukkies is IJte direct gecastreerd. Moe, heel moe en als een lappenpop zo slap kwam de kleine poes aan het eind van de middag thuis. Het heeft twee weken geduurd voor ze hier weer helemaal bovenop was…

Ondanks de enorme kosten zijn we heel blij dat IJte haar miskraam heeft overleefd. De lieve poes verdient het zo! En ik wil er niet aan denken wat er was gebeurd als wij haar niet van straat hadden gehaald en de dakloze poes deze bevalling buiten, in haar eentje, had moeten doorstaan. Ik hoef niet uit te leggen dat ze dat nooit had gered en waarschijnlijk een pijnlijke en vreselijke dood had gevonden…

Toen IJte eenmaal veilig thuis met kruik aan het bijkomen was konden Freek en ik richting Alkmaar, waar vier trotse gezichten ons opwachtten. Er stond een hele lading voor ons klaar. Het was maar de vraag of het allemaal in de ambu pastte! Met enig gewring konden we alles meekrijgen, mits we heel voorzichtig de bochten in gingen! Mensen, wat een verrassing! Wat een hoop spulletjes; geweldig! Ik had nooit durven dromen dat er zó gul gegeven zou worden.

We hebben een wagen volgeladen ... Eh, we hebben twee wagens ...

En deze lading was nog niet alles; ’s avonds moesten we voor de tweede keer naar Alkmaar om daar de ‘restjes’ op te halen. Deze lading was bijna net zo groot als die daarvoor. Doodmoe maar superblij en dankbaar namen we afscheid van de familie Zomerdijk. Wat hebben zij veel bereikt deze dag! De actie verliep zo goed dat we besloten hebben om ook in IJmuiden op zoek te gaan naar een supermarkt die mee wil werken aan een soortgelijke inzameling. Wordt vervolgt…

Thuis hebben we alles uitgeladen en geïnventariseerd. Blijkt dat de winkelwaarde van deze berg goederen tussen de 1500 en 2000 euro ligt. Daarbij inbegrepen zit ook de donatie van de familie Zomerdijk zelf; voor meer dan 200 euro hadden zij zelf ook nog eens voer gekocht!

Inmiddels zijn we een maand verder, en voeren we nog steeds van deze voorraad brokken. Ook hebben we nog een fijne stapel grit. De broodnodige wormenkuurtjes zijn inmiddels al aan de opvangkatten gegeven, maar helaas is de stapel blikvoer wel op. En staan we wederom te springen om natvoer!

Onze bankrekening is echt leeg na alle dure en onverwachte uitgaven van de afgelopen tijd, en we hebben nauwelijks meer blikvoer over. Pas eind november verwachten we weer inkomsten. Dus heb jij nog blikvoer over; dolgraag! Mocht het echter mogelijk zijn om nog een kleine donatie over te maken: van iedere euro kunnen we drie blikken kopen. (We hebben dagelijks 30 blikken natvoer nodig!)

Uiteraard willen we iedereen bedanken die heeft meegedaan aan de inzamelingactie bij Ranzijn, en met name Christa en haar gezin. Zonder hen, en al die lieve mensen die eerder op onze noodoproepen hebben gereageerd, waren we serieus in de problemen gekomen…

De jonge dochters Renske en Jessica hielpen enthousiast mee met inzamelen. Maar daarbij gaven zij ook nog eens hun maandelijkse portie zakgeld uit aan kattensnoepjes en kittenmelk!