Marya Dekker, coördinator, oprichter en hoofd verzorging van de Stichting Zwerfkatten Havengebied IJmuiden, met één van de ex-zwervertjes die permanent bij haar wonen omdat ze te zwak zijn om buiten te overleven

vrijdag 20 oktober 2017

Thuis gezocht, thuis gevonden ... ...

Deze drukke week zijn we ook bezig geweest met een aantal adopties. Onze Lelie, met het verminkte voorpootje, heeft een nieuw thuis gekregen bij Bernadette, samen met kater YaYa waarvoor we bemiddelde. Dat houdt in dat de kat in kwestie bij zijn oude eigenaar blijft tot wij een nieuw baasje hebben gevonden. Ook YaYa's huisgenoot Bommel zocht een nieuw Gouden Mandje en heeft die gister gevonden bij een dorpsgenote van ons. Ingrid en Bommel; veel geluk samen!
Dorpsgenote Ingrid viel als een blok voor de grappige snoet van de halve Britse Korthaar Bommel


Om Lelies vertrek moest ik innerlijk nog een traantje laten want de Rode Poes leefde bij mij in huis en dan is het onoverkomelijk dat ik me ga hechten aan zo'n opdondertje. Vooral omdat het best een speciaal poesje is. Er waren dan ook meerdere mensen in haar geïnteresseerd en dan is het lastig kiezen. Uiteindelijk hebben we vooral gekeken naar Lelies karakter en haar voorkeuren. 
 
Lelie heeft soms last van haar misvormde pootje en kan dan wat fel reageren. Reden om haar niet bij kleine kinderen te plaatsen...

Zo besloten we al vrij snel dat zij niet bij kleine kinderen geplaatst kan worden omdat ze soms een behoorlijke tik kan uitdelen. Maar ook mag zij niet naar buiten, en zal ze als binnenpoes gehouden moeten worden. Het misvormde pootje kan namelijk het medelijden opwekken van andere mensen die haar dan, wellicht goedbedoeld, niet op straat willen laten 'zwerven'. We zijn ervan overtuigd dat Lelie en YaYa in Heemskerk een fantastisch leven gaan krijgen!

Eigenlijk was het de bedoeling dat ook poes Hanna bij hen zou wonen, maar na een paar dagen bleek deze 'binnenpoes' die ook via een bemiddeling kwam, veel meer buitenpoes is dan ons was verteld. Na een tweetal dagen schreeuwen en mauwen was het duidelijk dat het nieuwe bazinnetje hier niet blij van werd, maar ook poes Hanna zo haar geluk niet zou vinden. Hanna is daarom nu weer bij ons tot we een geschikte match tegen komen. Een leuk gezin, met tuin, waar deze aanhankelijke, jonge dame welkom is. Andere katten of honden geen bezwaar!
Heel soms lukt een adoptie niet. In dit geval lag dat aan de verkeerde informatie die we kregen en zeker niet aan de lieve Hanna die nu wederom wacht op een fijn thuis!


Dat geldt ook voor poes Woepie en de wat schrikkerige Berend. Deze 'oude knakkers' van 13 jaar zoeken voor die laatste jaartjes nog een rustig thuis waar ze gezellig bij de kachel mogen liggen en soms een ommetje kunnen doen.

Berend woont nu nog bij zijn bazinnetje maar moet om persoonlijke redenen uit huis. En das niet niks als je al dertien jaar bent!
En natuurlijk hebben we nog meer lieve, leuke en ondeugende knuffels voor jullie; wat dacht je van de 7 maanden oude Ravel? Deze Ragdoll laat zich heel graag aaien, komt graag buiten in een omheinde tuin of op balkon en past eigenlijk overal. De chronische snotneus krijg je er echter bij! Zoek je iets meer uitdaging dan kun je gaan voor de schuwere Stella (4 jaar), suikerzieke schootpoes Miep die dagelijks injecties Insuline nodig heeft of de lieve Nousha die een plas-verleden heeft wat vermoedelijk komt door de aanwezigheid van andere katten. Dit schatje kan dus niet bij soortgenootjes geplaatst worden! En zo zijn er meer....


Zoek jij een leuk huisgenootje? Vraag ons gerust naar de opties!


Ravel kijkt een beetje scheel maar wat staat hem dat schattig!

Zo lief....!

De afgelopen week werden we nog gebombardeerd met pakketten en pakketjes en stonden er zomaar lieve mensen bij de deur. Vanwege Dierendag, voor de zieke Mona en vooral ook 'zomaar'. We werden er een beetje verlegen van. Daarom ook 'zomaar' een dikke knuffel voor Larissa & Wouter, Irma & Manon, Yvon & Sander, Lucy, Karin, José & gezin, Bianca en Yvonne B. En uiteraard iedereen die ik vergeten ben of waarvan ik de naam niet weet....

Larissa & Wout brachten speeltjes voor de katten én zelfgemaakte bonbons voor onze vrijwillige meiden (zie foto verder beneden) en dat vinden we ook leuk!

Stapels kunststof opbergdozen van Lucy en verhuisdozen van Michel ....
 

Kilo's heerlijke brokjes voor de katten maar Beun en Mini-Me hebben nu vooral oog voor de bonbons daarboven....

Manon en Irma brachten tijdens een nachtelijk bezoekje dozen vol speeltjes, mandjes en kattengras mee. Ragdoll- kitten Ravel vind het geweldig!

Dankzij donaties op Dierendonatie.nl hebben we nu een warmte-camera in ons bezit; met deze 'camera' kunnen we dwars door bosjes en muren kijken. Onmisbaar tijdens onze speurtochten naar verstopte kittens en gewonde (zwerf)katten.... Op de foto zie je nog net de omtrek van de kat die daar achter verscholen zit en waarvan je zo alleen de glimmende oogjes ziet.


Katten (ge)vangen ....

We hadden eerder al gemeld dat we op verschillende locaties bezig zijn met het vangen van zwerfkatten en - kittens. Deze week was redelijk succesvol. De oudste vier kittens van stal zijn veilig binnen, en ook de verwilderde papa liet zich snel vangen. Hij nam ons dit echter niet in dank af en de paar dagen dat hij bij ons in de opvang verbleef, heeft hij het ons niet makkelijk gemaakt! Daarom kreeg hij de toepasselijke naam Woest. Inmiddels is hij gecastreerd en gechipt weer uitgezet op stal, waar hij wordt verzorgd door Astrid en haar dochter.

Moeder en dochter zorgen voor de zwervertjes op stal ...

 
Kater Woest terug op thuisbasis ....

Daar gaan we volgende week verder om de laatste twee ukkies van 5 weken oud, hun mama én de moederpoes van de oudere kittens te vangen. Hopelijk gaat dit net zo snel!
Freek laat Woest vrij na castratie ...

 
Katten-Walhalla in de hooiberg ....

Maar ook kater Diégo hebben we deze week met ons net kunnen pakken. Gelukkig met medewerking van de mensen die hem, en zijn gewonde zus Jamilla, verzorgden. Eerder hadden ze de Dierenambulance Velsen gevraagd om te helpen en dat liep uit op een mislukking. Het werkt ook niet als je met die grote krakende ambulance uniformen aan, en een paar grote handschoenen aan je handen, op een verwilderde kat afstapt. Die rent natuurlijk weg. En het heeft al helemaal geen zin om daar vervolgens achter aan te gaan rennen...

Gelukkig kregen we na overleg met de melders de gelegenheid om Diégo binnenshuis bij hen op te sluiten, in de hal. Daar kon hij geen kant op. Vervolgens hebben we heel rustig en bedaard het net over hem heen gegooid en konden we de angstige kater daarna met een handdoek over hem heen rustig in een kooitje stoppen. Binnen vijf minuten was de klus geklaard. Geen gejaag, geen stress en iedereen happy!


Diégo weer veilig in ons midden na jaren afwezigheid. Met dank aan Mike en Yanaika!


Helaas krijgen we vaker te maken met klachten over domme vangacties door onvakkundige mensen. Zo werden we onlangs ook gevraagd om een bejaarde dame te helpen bij de tijdelijke verzorging van haar wat schuwe kat. Het beestje was net geopereerd en had een paar dagen medicatie nodig. Iets wat deze oudere dame zelf niet kon. De kat was haar iedere keer net te snel af en verschool zich onder en tussen de meubels in de huiskamer. Ook zij heeft in eerste instantie gevraagd of iemand van de Dierenambulance Velsen haar kon helpen. Waarom ze dan niet iemand sturen die iets meer verstand heeft van schuwe katten is mij een raadsel.

Wederom komt er dan een vrijwilliger in uniform. Alleen dat al schrikt een angstige kat af. Reden waarom wij dus geen pakken of uniformen dragen. Vervolgens gaat zo iemand achter de kat aan rennen. Fout! Dat win je niet van een gezonde kat.... 
Ik ben nu niet zo heel aardig tegenover de Dierenambulance Velsen. En dat is tegen mijn gewoonte in, maar ik heb hier mijn redenen voor helaas. Op een later tijdstip komen we hier nog op terug....

Na veel gestress bleven de eigenaresse én de kat getraumatiseerd achter. Dit was eens maar nooit meer. Daags daarop mochten wij de honneurs waar nemen. Dan ga ik al voorbereid naar binnen; snoepjes en wat lekkers in de hand, medicatie (notabene vloeibaar dus veel makkelijker geven dan een pilletje!) in mijn mond geklemd.

En dan ga ik gewoon even in de hoek bij de kat zitten praten, naar hem knipogen, aan mijn hand laten ruiken. Pas als hij rustig is en een snoepje aanneemt pak ik hem zonder handschoenen op en neem hem op schoot. En dan met rust en beleid krijgt hij zijn medicijnen en een dikke knuffel, mét wat lekkers. Zo blijven we vriendjes, laat ik een positieve indruk bij hem achter en zal hij de dag daarop minder angstig zijn. Wat dus ook het geval was....

Katten vangen of gewoon al het werken met 'moeilijkere' katten vraagt om enig gezond verstand en voornamelijk om rust en geduld. Voorkom vooral hectische toestanden, paniekerige achtervolgingen en draag geen grote bedreigende handschoenen en krakende knalgroene pakken. Daar zou iedereen immers voor wegrennen....
 
Als iemand zo op mij afkomt neem ik ook de benen! Wij dragen daarom in principe nooit handschoenen....

dinsdag 10 oktober 2017

Zara, lieve Zara ...

Een paar jaar geleden kwamen ze binnen: Lou-Lou en Zara. Twee naaktkatten. Zo lelijk had ik een kat nog nooit gezien. Maar al gauw werd ik verliefd op ze. Wat een bijzondere schepseltjes! De voormalige eigenaresse had afstand gedaan van de toen 9-jarige zusjes om onbegrijpelijke redenen: 

Spynxen (naaktkatten) hebben meer verzorging nodig dan een doorsnee huiskat. Door het gemis aan vacht hebben deze dieren veel meer zweet dat als een bruinige laag op je kleding of de slaapplaatsjes kan blijven liggen. Naaktkatten moeten dus geregeld gewassen worden, en daarna met olie ingesmeerd om te voorkomen dat de kwetsbare huid geïrriteerd raakt.

Zara & Lou-Lou, altijd koud, altijd samen onder de dekens ...

Tevens hebben ze rare 'klauwtjes' die snel ontsteken en ook overal in blijven haken, hebben ze meer last van oorsmeer en vraagt ook dit om de nodige extra zorg. Maar naaktkatten hebben vooral vaak last van gevoelige darmen. Wat kan resulteren in 'poep-ongelukjes' of overmatig braken. Niet heel handig om dan te bedenken dat je het huis geheel wit wil richten. Iets wat de vorige eigenaresse in al haar wijsheid besloot. Haar huisdieren moesten maar verkassen...

Ze waren hier welkom, zeker toen ik ze voor het eerst zag; een boze blik in hun ogen deed me vermoeden dat ze niet zo'n heel leuk leven hadden gehad. In de jaren daarop bloeiden de zusjes op. Hun blik werd open en helder en de twee waren onafscheidelijk. Gelukkig was het Lou-Lou die als eerste bezweek aan haar darmklachten. Zij hing erg aan Zara en had het zonder haar roze zus niet lang gered. Zara vond na Lou-Lou's dood troost bij mij en was nooit ver bij me vandaan. Het was voor mij dan ook niet te missen dat ik haar oog groter en dikker zag worden. 


Toen na twee dagen ook bij haar bekkie een bult begon te vormen werd het tijd om de dierenarts een bezoekje te brengen. Doodsbang was ik, maar had nog een sprankje hoop. Was dit een tumor of gewoon toch een simpele ontsteking? Nu moet je weten dat naaktkatten een soort rubberachtige lippen hebben. En dat je die niet open krijgt als de kat in kwestie niet meewerkt. Ook bij de dierenarts gaf Zara niet prijs wat zich in haar bek afspeelde. We besloten haar op antibiotica te zetten. Mocht de zwelling slechts een ontsteking of abces zijn, dan zou die met de medicatie vanzelf snel slinken.

Het gebeurde niet. Daarmee werd alles duidelijk en mijn hoop teniet gedaan. Dit kon niets anders zijn dan een tumor. Die heel snel groeide. Ik heb nog twee dagen van Zara mogen genieten. Haar 's nachts toegestaan om stiekum bij mij onder de dekens te kruipen. Haar warme lijfje dicht tegen mij aan. Haar klauwtjes pijnlijk om mijn been geslagen. Tot op de ochtend van dag drie ik met Daniëlle bespreek wanneer hét moment voor Zara daar is. Zullen we morgenochtend de afspraak maar maken? Zodat ik haar nog één laatste avond bij me heb?

Zara zelf geeft op dat moment het antwoord. Ze begint te spugen en bloed komt uit haar bekkie. Ze heeft daarna moeite met ademhalen en duidelijk pijn. Er is geen vanavond meer. We moeten nú beslissen. Een uurtje later is de praktijk open en rijden Daan en ik, met Zara op mijn schoot naar de dierenarts. Zara is rustig en knort zachtjes onder mijn streling. De weg heen duurt veel te kort en met lood in mijn schoenen stap ik naar binnen. Ook Daan heeft het moeilijk maar maakt nog snel een paar fotoos.

Laatste foto van Zara op de behandeltafel, met daarop zichtbaar het dikkere oog (op de foto rechts). Nog een paar minuutjes...
Zara's  laatste reis is begonnen. Ik probeer die zo stressloos mogelijk te laten zijn, dus slik mijn tranen weg. Mijn keel doet zeer en mijn ogen branden. Daag lieve lieve Zaar... jij gekke oude Sphynx. Je bent 12 jaar geworden wat voor een naaktkat bejaard is. Ik ben blij dat we die laatste jaren voor jou zo mooi konden maken. Dat jij er toe hebt gedaan. Dat jouw leven zinvol was... maar mijn hart doet pijn en het gemis is enorm.

Pas na haar dood kregen we goed zicht op de tumor in haar kaak, die zo snel groeide en zoveel ruimte innam dat ook het oog begon uit te puilen. Helaas zijn dergelijke tumoren zeer moeilijk te zien door hun plaats helemaal achter in de bek. Reden te meer om je kat te laten wennen aan geregelde bek- inspecties. Ernstige gebitsproblemen en dit soort agressieve tumoren komen we helaas vaker tegen ...
Al zo vaak afscheid genomen van innig geliefde kattenmaatjes. Het verdriet blijft, de pijn went nooit. Je leert het alleen sneller een plekje te geven .... Voor altijd in ons hart 'Zara Hopefull van Coconika'

Verhuisdozen geregeld ....

Dankzij een lieve en trouwe donateur kunnen we morgen 30 nieuwe stevige verhuisdozen ophalen. Zodat we onze spulletjes in de opslag veilig kunnen bewaren en vervoeren. Michel uit Beverwijk; wederom onze dank!!
Ook zijn er een aantal kunststof bewaarboxen onderweg om het voer in te bewaren en daar mogen we onze lieve Lucy voor bedanken; bij deze!

Daarnaast kregen we bericht dat ook de warmte-camera die we via Dierendonatie.nl bij elkaar probeerden te sprokkelen, nu besteld is. Het laatste stukje tekort is door een zeer gulle onbekende gefinancierd. En dat was werkelijk op het juiste moment want vanochtend vroeg werden we gebeld met de mededeling dat er kittens zijn gesignaleerd bij een verpleeghuis. De beestjes schijnen zich alleen 's nachts te laten zien en houden zich verder schuil in de struiken. Hoe goed komt de warmte-camera dan van pas om de dieren op te sporen!

Houdt wel in dat we er een vangklus bij hebben, en dat het goochelen met schema's, vervoer en vangkooien plaatsen én controleren complexer wordt. We zijn immers op maar liefst vier plaatsen bezig! We dachten, nu de herfst zijn entree maakt, dat dit het eerste jaar zonder kittens zou worden. Dat is dus niet zo maar ze komen wel verrassend laat binnen....

Ook poesje Stacy (is ze niet geweldig?!) zoekt een nieuw baasje. Zij is de dapperste van het broertje en 3 zusjes wat we op stal hebben gevangen. De 12 weken oude katjes zijn gelukkig wel aan de aanwezigheid van mensen gewend maar nog niet echt aan aanrakingen. We verwachten dat dit op kort termijn en met heeeel veel knuffelen helemaal goed gaat komen!

maandag 9 oktober 2017

Gezocht, klusjesman / vrouw ...

We zijn nog op zoek naar een tijdelijke klusjeman of vrouw. Het gaat om het doen van kleinere klusjes, voornamelijk buiten. Het schuren, verven of beitsen van raamkozijnen en deuren in de opvang, het nieuwe speelhok dat winterklaar gemaakt moet worden en er staan nog wat buitenkasten / bakken die in elkaar gezet moeten worden. Verder nog wat kleine zaken als her en der een plank ophangen of wat hang/sluitwerk herstellen. Geen zware of ingewikkelde zaken voor iemand met twee rechterhanden.

Vind jij het leuk om je voor een korte periode in te zetten voor onze opvang? Zodat de katten er nog beter bij zitten en de vrijwilligers makkelijker hun werk kunnen doen?
Hou je ervan om een paar uurtjes in de week buiten bezig te zijn tussen de katten?
Ben je niet bang om vieze handen te krijgen?
En bén je een beetje handig?

Geïnteresseerd? Mail ons een kort briefje met wat info over jezelf naar: kattenspoed@yahoo.com. 
Het gaat om vrijwilligerswerk, al is een kleine reiskosten-vergoeding mogelijk. Materialen en gereedschappen zijn aanwezig.

We zoeken iemand die zelfstandig aan de slag kan gaan, het liefst op maandagochtend tussen 9 en 13 uur. We horen graag van je!


zondag 8 oktober 2017

Gezocht: verhuisdozen ...

Voor alle spullen die we (tijdelijk) in de opslag hebben staan, zijn we hard op zoek naar stevige verhuisdozen. Liefst een beetje in dezelfde maatvoering, ivm het opstapelen. De huidige dozen zijn inmiddels zo vaak vervoerd dat ze uit elkaar beginnen te vallen.

Heb jij nog dozen over die in zeer goede staat zijn en waar je niets mee doet? We komen ze graag bij je ophalen (omgeving IJmuiden / Velsen, Beverwijk & Heemskerk). Omdat er ook wat zwaardere spullen in moeten, zoeken we dozen die echt nog in zeer goede (nieuw)staat zijn. 

Afsluitbare kunststof dozen zijn ook altijd nog welkom voor het opbergen van spulletjes en voer in de opvang. Alle maten zijn welkom.
Dit is toevallig een Kwantum verhuisdoos, maar het mag ieder ander merk zijn. We hebben er al gauw zo'n stuk of 30 nodig!

zaterdag 7 oktober 2017

Dierendag-kadootjes ....

Wat een geweldige achterban hebben wij toch! Ik heb het vaker gezegd maar meen het uit de grond van mijn hart: wij hebben de beste donateurs van de wereld! Een trouwe groep dierenvrienden die ons nooit in de steek laat. Dankzij jullie konden we er een onvergetelijke Dierendag van maken. Niet alleen door de inzamelactie bij Welkoop, maar ook per post zijn we verwend. Meerdere dozen werden afgeleverd afgelopen woensdag. Vol lekkers voor de poezen. Van kittenvoer tot graanvrije brokjes. Maar ook de vrijwilligers werden niet vergeten. Wat lekkers voor bij de koffie, en een heerlijke geurverdamper tegen nare luchtjes.


Bedankt lieve tante Tiny, Diana, AnneMarie & Lucy. Maar ook dank aan die gulle gevers waarvan we de naam niet kennen... En dank aan de collega's van Stichting Zwerfdier Alkmaar omdat ook jullie altijd aan ons denken.

Verder zijn we ontzettend blij met de reacties die we kregen via Facebook na ons oproepje op Dierendonatie.nl. We hadden met spoed speciaal voer nodig voor onze bijna blinde Mona die hopeloos aan de diarree was en met de dag achteruit ging. Het ging zó slecht met haar dat we aan euthanasie dachten... Goddank kwamen we net op tijd en per toeval achter de oorzaak. Mona is allergisch voor kip! Ze krijgt nu peperduur Anallergenic-voer. Onze vraag om een zak van deze brokjes werd op de site geplaatst en binnen twee (!!!)  uur was een zak van 4 kilo bijéén gespaard door jullie. En is er extra geld overgemaakt voor een tweede zak. Ongelofelijk, kippenvel, geweldig!

In recordtijd werd een zak hypo-allergeenvoer door onze trouwe donateurs bijééngebracht. Mona happy, wij héél happy!

En ook de twee eerder gevraagde Kallax-schuilhuisjes én de verlangde bureaustoel zijn voor elkaar. Wat zonder onze lieve donateurs nooit was gelukt. Daarom de unanieme conclusie dat wij de beste donateurs hebben! Toppers!!

Mini-Me demonstreert maar wat graag het nieuwe schuilhuisje. Helaas voor haar gaat deze nog even de verpakking in, tot de Kallax-bureaukast er daadwerkelijk staat....

Top weekend, doenig weekje ...

De afgelopen week is het verschrikkelijk druk geweest. Op meerdere plekken zijn we aan het vangen: Diègo, het vriendje van de gewonde Jamilla, is de grootste uitdaging. Hij laat zich niet zonder slag en stoot pakken. Er staan twee vangkooien (waaronder één heel grote hondenvangkooi) voor hem klaar maar vooralsnog laat hij zich niet paaien.

Daarnaast zijn we op een stal bezig met een grote vangactie. Daar komen we later nog op terug. Van de drie volwassen katten hebben we de kater gister kunnen vangen. De twee andere zijn mama-poezen en beiden hebben nog een nestje waar we helaas met geen mogelijkheid bij kunnen. Ook was er nog een ouder nest kittens en die zijn inmiddels alle vier veilig bij ons binnen. Gelukkig niet complet verwilderd en zo zoetjes aan laten ze zich aaien en oppakken. Na een intensieve socialisatie mogen zij straks naar echte baasjes!

Drie zusjes en één broertje: zwarte / witte Stan gaat een mooie toekomst tegemoet. Misschien wel als jouw nieuwe huisgenootje?

Tussen alle ritjes door hebben we kans gezien om op Dierendag de katten nog extra te verwennen; alle 150 hebben een blikje of zakje natvoer gekregen, in plaats van een goedkoper blik dat ze met meerdere moeten delen. Het was heerlijk om te zien hoe ze van de Gourmet, Almo Nature en Felix genoten. Ook vlogen er geregeld kattensnacks door de lucht waar enthousiast achter aan werd gerend.

Dit was natuurlijk niet mogelijk geweest zonder al jullie giften en gedoneerde snoepjes! Zaterdags werden we aangenaam verrast toen we bij Welkoop een inzameling hielden. Het weer liet ons enigszins in de steek en het bleef motregenen. We verwachtten dan ook niet veel aanloop maar wat hadden we ons daar in vergist! Veel mensen kwamen speciaal voor ons naar Santpoort en om 16 uur gingen we huiswaarts met een redelijk volle auto. Welliswaar niet zo vol als de jaren daarvoor, maar in deze situatie nog ver boven verwachting!


De afgelopen jaren hebben we altijd geluk gehad met het weer. Dit jaar hadden we wat pech. Desondanks werd ons kraampje steeds voller ...


Vriendin Joke trotseerde de nattigheid om iets leuks voor ons te kopen bij Welkoop. Ooit hebben we een zwerfkat naar haar genoemd. Het poesje konden we herplaatsen en prompt kwam ook de eigenaar van poes 'Joki' deze dag langs!

De zondag daarop stonden we voor de eerste keer met een kraam op de Open Dag van Dierenambulance Kennemerland. Ook nu dreigde de wind roet in het eten te gooien, maar was de aanloop verrassend. De verkoop viel misschien wat tegen, maar dat hadden we eigenlijk ook wel verwacht. Het mocht de pret niet drukken want het werd een gezellige middag in gezelschap van andere dierenorganisaties en alle bezoekers. Rest ons een welgemeend compliment te geven aan Dierenambulance Kennemerland, want alles was uitstekend verzorgd en geregeld. En dat zien we wel eens anders!!


Van de Dierenambulance zelf kregen we poezenbeeldjes om te verkopen, hoe leuk!


Naast al die dierenvrienden die langs zijn geweest dat weekend, (maar ook later deze week bij de opvang en daar wat lekkers achter lieten) waren er ook mensen die een donatie voor Dierendag hadden overgemaakt. Dankzij deze extraatjes hadden onze poezels een feestelijke Dierendag! En als de katten genieten, doen wij dat ook. Onze dank!!

(Dieet) voer, natvoer, snacks, speeltjes.... je kon het zo gek niet verzinnen of het was er. Een auto vol lekkers maar ook praktische zaken als voerbakken, desinfectiemiddelen en ontworming. Wat zijn we hier blij mee!

dinsdag 3 oktober 2017

Dieetvoer voor Mona gevraagd ...

We hebben een nieuw project op Dierendonatie.nl geplaatst. Een klein projectje, maar wel één van levensbelang:

Mona is als 4 weken oude kitten bij ons in de opvang gekomen, met ernstige niesziekte. Als gevolg van haar slechte start en de niesziekte is ze vrijwel blind aan beiden ogen. We hebben haar ternauwernood kunnen redden en sindsdien is dit flessenkitten één van de vaste bewoners én een beetje ons lievelingetje. 



Direct na haar geboorte werd Mona besmet door ernstige Niesziekte, en er hoopte zich puss op achter haar nog gesloten oogjes. Toen die open gingen, op de leeftijd van 10 dagen, bleek dat haar prachtige kijkers al waren aangetast door de ziekte. Het is net of er een waas over haar ogen ligt. Door deze ongeneeslijke aandoening heeft ze duidelijk nog maar zeer beperkt zicht ...

Helaas heeft Mona, nu 5 jaar, ook geregeld zeer ernstige diarree. Niets hielp maar erger; door alle gegeven medicatie vertikte Mona het langer om nog maar enigszins mee te werken. Pillen geven werd een heel gevecht waarbij de doorgaans lieve lap ineens verandert in een compleet agressieve verwilderde straatkat. Medicatie geven werd zo stressvol voor haar én gevaarlijk voor ons dat dit geen optie meer was. En mocht het al eens lukken dan speekselde ze haar medicijnen er binnen no-time weer uit. 

Ontlasting-onderzoek gaf geen duidelijke aanwijzing voor de oorzaak van haar misère en het laatste redmiddel, een Prednisoninjectie gaf geen enkel resultaat. Er moest een oplossing komen want de diarree werd erger en zó pijnlijk voor de lapjespoes dat we aan inslapen dachten. 
 
De laatste maanden werden de buikpijn en diarree steeds erger. Vaak haalde 'Moontje Cycloontje' de kattenbak niet eens meer. Van haar onstuimige ADHD-gedrag was inmiddels ook niets over. Mona had zichtbaar pijn en trok zich steeds vaker terug.

Tot we een kip hadden gekookt omdat dit licht verteerbaar is. Prompt werd Mona kort daarop nóg zieker. Eigenlijk bij toeval dus maar gelukkig nog op tijd kwamen we er achter dat Mona heel allergisch is voor kip! Ze staat nu op kip-vrij dieet en ze voelt zich steeds beter! Ze krijgt voorlopig Royal Canin Anallergenic; hypo-allergeen dieet wat helpt bij voedselintolerantie, maar wat vrij prijzig is. We willen heel graag een flinke zak van 4 kilo voor Mona zodat haar darmen eindelijk tot rust kunnen komen…

Help jij mee om Mona weer op de been te krijgen? Klik dan op onderstaande link om via Dierendonatie.nl een zak voer bijéén te sparen:

https://dierendonatie.nl/project/speciaalvoer-voor-blinde-mona-bij-zwerfkatten-havengebied-ijmuiden/


Zo hopen we onze prinses weer snel te zien: druk, levendig, vrolijk en alom aanwezig! Mona kan geweldig apporteren en brengt haar speeltjes keurig terug. Vanwege haar slechte ogen is speelgoed van formaat of met een belletje favoriet. En alle bezoekers moeten opletten op hun oorbellen en bling-bling. Mona kan de schittering niet weerstaan en klimt doodleuk op je hoofd om je juwelen nader te bekijken!