Update Hillegonde:
Wat zaten we in spanning te wachten op het resultaat van Hillegondes onderzoek. Eind van de middag kwam het verlossende telefoontje. De dierenarts nam de tijd om uit te leggen wat er aan de hand was en vooral, wat er aan gedaan kon worden.
Volkomen
overtuigd concludeerde de dierenarts dat Hillegonde
is aangereden, gezien haar verwondingen. Naast de talloze kleinere wondjes had
ze een paar grote open wonden waarbij het bot zichtbaar bloot lag. Dat waren de plekken waar de maden zich aan te goed hadden gedaan.
De grootste verwonding bleek een breuk, alleen niet
van een achterpoot maar van het bekken. Helaas. Want dat is veel lastiger te
behandelen, zeker bij een verwilderd poesje. Maar de dierenarts zag er nog
soelaas in, dus hebben we nu een stappenplan opgesteld;
Om de bekkenbreuk te repareren zijn een paar opties mogelijk:
We doen niets. Het vergroeid dan weer maar vroeg of laat gaat dat dan toch weer
voor veel pijn zorgen. In onze ogen geen goede oplossing dus.
De tweede mogelijkheid is een pittige operatie die door een specialist moet
worden gedaan. Dan wordt de kop van het bekkengewricht weggehaald en moet een
plaat de poot weer goed positioneren. Een dure operatie maar mogelijk de moeite
waard. Hillegonde is nog geen twee
jaar oud en heeft nog een leven voor zich....
De laatste mogelijkheid is dat het gebroken kop-gewricht verwijderd wordt, en we het dan zo laten. Een stuk goedkoper en volgens de arts een optie die het bekijken de moeite waard is...
Maar, er zit in een kink in de kabel: misschien doordat het bekken nu naar binnen is gedrukt, wat naast zwellingen en pijn veroorzaakt ook de staart heeft aangetast. Die is koud en doet niets meer. Ook kunnen er zenuwen bekneld zitten. Mogelijk is de staart blijvend verlamd en zal deze dan geamputeerd moeten worden. Daar kan een kat prima mee leven, zo bewijst onze Moeder Overste Cato.
Maar....het kan nog verder de verkeerde kant op gaan, want ook de sluitspier en de blaas lijken nu niet goed te functioneren. Ook die kunnen blijvend aangetast zijn waardoor de poes incontinent kan zijn en blijven.
Zolang we dit niet zeker weten heeft verder opereren geen zin en nu ook zeker geen haast. Het plan is om Hillegonde nu vooral hokrust te geven, met de nodige pijnmedicatie en antibiotica. En dan maar afwachten of ze zelfstandig kan plassen en poepen of dat het er letterlijk 'uitloopt'. In het laatste geval betekend dat slecht nieuws.Voor nu maakt ze het goed in haar eigen 'kamertje', is ze relaxed en lijkt de pijn mee te vallen. Van de arts kregen we complimenten over al het voorwerk wat we hadden gedaan. Ze heeft geen made meer gezien!
Het is nu dus een weekje afwachten, waarbij we jullie op de hoogte zullen houden van alle ontwikkelingen, goed of slecht....