Zo lief ....

23 september 2013;

Op onze noodoproep komen langzaamaan de eerste reacties binnen. En wat een lieve reacties! Een paar dozen brokken werden per post bij ons afgeleverd, andere pakketjes werden aan de deur persoonlijk gebracht (dank Els uit V-N!). Een paar grotere en een aantal kleinere voer-donaties; we zijn er weer even mee gered! Ondertussen zijn we ook bezig met andere acties en werkzaamheden om de maandelijkse inkomsten wat op te krikken. Want gewoon ordinair geld blijft ook altijd nodig te meer alle dierenartskosten nu geheel door ons zelf betaald moeten gaan worden. En in de toekomst willen we dit soort noodoproepjes zo veel mogelijk voorkomen natuurlijk!

Wat we ook heel leuk vonden is dat mensen spontaan onze link op Facebook hebben gedeeld, en er zo nog meer aandacht voor ons probleem werd gevraagd. Mocht jij gebruik maken van Facebook; zou je onze oproep dan ook willen delen? Of zelf een inzamelactie voor ons beginnen, in navolging van Daan, Els en twee onbekenden dierenvrienden...
We zijn zo blij met onze vrienden, lezers en donateurs; jullie zijn geweldig! Bedankt....

Auw ....

beroepsrisico; bijtwond been Marya 2011

22 september 2013, zondag;

Het zou eigenlijk een routine-klusje worden; Even een tamme ex-zwerver nakijken, die weigert te eten en waar het niet zo best mee gaat. Bij de eigenaresse van de kat aangekomen blijkt dat de kater er inderdaad slecht uit ziet; dikke plakken speeksel zitten aan zijn linkerwang gekleefd en het beestje heeft pijn. Als Marya voorzichtig langs zijn linkerwang strijkt is duidelijk dat hij daar gevoelig op reageert. De dierenarts die vrijdag was benaderd had de diagnose niesziekte gesteld, wij delen die mening niet. En dat lijkt terecht; bij het openen van de bek kijkt Marya goed naar de linkerkaak en ziet daar een harde en vreemde witte plek, mogelijk een tumor. En het doet zeer. Zo zeer dat op een onbewaakt moment de kater zijn bek dichtklapt met Marya's vinger er nog in. AUW .....!!

In zo'n geval kun je maar één ding doen; rustig blijven en wachten tot het dier zelf zijn bek weer open doet. Gaan trekken of sjorren maakt de wond alleen maar groter. Het is een beroepsrisico als je met verwilderde katten werkt. Ongeveer eens per drie jaar wordt Marya gebeten. En dan geen lullig oppervlakkig wondje, maar echt een diepe wond. Zo één waarbij een antibiotica-kuur nodig is en er geheid een paar slapeloze nachten volgen van de kloppende pijn door de wond die altijd gaat infecteren. Vooral omdat deze kat zelf al een infectie in zijn bek had zitten is er nu ongetwijfeld veel vuil in de wond gekomen.

Wat te doen bij een bijtwond:

1) direct lang uitspoelen zodat het meeste vuil wegspoelt

2) ontsmetten

3) met natte lappen of gaasjes de wond bedekken. Belangrijk is dat de wond niet dichttrekt; het vuil kan er dan niet meer uit en de ontsteking wordt erger. Binnen een paar dagen kan dit lijden tot serieuze bloedvergiftiging! Dus, nat houden!

4) bij je huisarts een Tetanus-injectie halen. Deze werkt ongeveer 10 jaar.

5) eventueel een kuur antibiotica vragen aan je huisarts

Het zal een paar dagen duren voor de vinger voldoende is genezen en weer gebruikt kan worden. Voor nu is het even behelpen. Allerlei geplande noodzakelijkheden worden dus weer uitgesteld en sommige werkzaamheden zijn gewoon even niet mogelijk, waarvoor begrip svp!

Noodoproep 1 ....

  NOODOPROEP   NOODOPROEP  NOODOPROEP   NOODOPROEP  NOO

                                                                17 september 2013

Het Havenfestival was een succes. Wel erg druk en helaas daardoor te weinig tijd om iedereen te woord te staan. Jammer, want we vinden het geweldig om oude trouwe donateurs als de familie Galjaard, familie De Klerk, Natascha, Theo en Joop en al die anderen tegen te komen. We mochten echter niet mopperen over het weer en ook de opbrengsten waren net iets meer dan het jaar hiervoor in twee dagen! Uiteindelijk hadden we een winst van ongeveer 300 euro. Dit geld is in het geheel gebruikt om de jaarafrekening van het gas- water en licht te betalen. Deze was fors hoger uitgevallen en er moest dus flink bij betaald worden...

Door deze tegenvaller en andere onkosten zijn we nu op onze financiële bodem gekomen. Er staat nauwelijks meer iets op de giro-rekening maar er moeten dagelijks wel 150 monden gevuld worden (per dag hebben we ongeveer 20 blikken natvoer en 5 kilo droge brokken nodig. Daarnaast gaan er maandelijks ook nog ongeveer 18 grote zakken grit doorheen). We trekken daarom weer aan de noodbel en hopen dat iedereen nog een kleine bijdrage kan missen. Deze noodoproepen plaatsen we echt alleen als het water aan de lippen staat, omdat we weten dat de meeste van jullie al doen wat ze kunnen! Maar als iedere lezer nu eens een paar euro kan missen .... dan maken vele kleine beetjes toch nog een behoorlijke som!

Kleine beestjes kosten soms veel geld. Lucy is het meer dan waard...

JE KUNT JE BIJDRAGE OVERMAKEN NAAR GIRO 4761 772 TNV St. ZWERFKATTEN HAVENGEBIED IJMUIDEN, te Velsen-Noord.

Wil je liever op een andere manier helpen? Bijvoorbeeld door het geven van goederen? We staan met name te springen om droge brokjes! We hebben geen voorkeur voor merken of soorten, dus alles is welkom. Eventueel wordt het bij je opgehaald maar je kunt het ook afgeven op De Lethstraat 1 b te Velsen-Noord (op afspraak persoonlijk of leg het neer in de kist bij de voordeur).
We hebben nog voor enkele weken natvoer maar slechts nog voor een paar dagen droogvoer! En juist dat is zo vreselijk belangrijk...

Om al die bekkies gevuld te houden is een redelijk constante inkomstenbron nodig. Door de vele trouwe donateurs was dat er ook. We hadden zelfs een leuke voorraad voer, juist om te voorkomen dat we ooit zonder zouden komen. Deze voorraad is door muitende opvangkatten gesaboteerd. Zakken zijn opengebeten en ondergepiest. Daardoor moesten we het merendeel weggooien. Inmiddels hebben we stevige voorraadtonnen aangeschaft om het voedsel veilig in te bewaren, maar deze tonnen staan er dus leeg bij ...

We proberen altijd te zorgen voor een flinke voorraad voer. Deze stapel werd spontaan gedoneerd door Purina Pro-Plan. Helaas gebeurd dat sporadisch en hebben onze hulpvragen aan bedrijven zelden succes door de enorme concurentie op dit gebied.

Eerder op het blog was al aangegeven dat we tegenwoordig ook alle medische kosten zelf moeten dragen. Werd voorheen een deel daarvan betaald uit een fonds, dat is door veranderde regelgeving weggevallen. Juist op een moment dat we veel ernstig zieke en gewonde katten in de opvang hadden. We hebben ooit afgesproken dat we geen enkel dier laten inslapen uit financiële nood, dus ook nu werd de (nood- of weekend)dierenarts ingeschakeld. Soms tevergeefs of te laat, maar we hebben in ieder geval gedaan waar we voor zijn; het lijden van zwerfkatten verlichten en verhelpen. De maandelijkse rekening van onze dierenarts is daardoor ongeveer 500 tot 600 euro per maand. Gelukkig hebben we door de hulp van twee zusjes uit het Oosten des Lands wel de duurdere weekendarts kunnen betalen, en twee katten het leven kunnen redden!

Voer, dierenartskosten, maar ook anti-parasitaire middelen zijn noodzakelijk maar peperduur. En vooral in de zomermaanden onontbeerlijk! Bijna maandelijks moesten de toch al zwakkere opvangkatten ontvlooid en ontwormd worden om een plaag en verdere verzwakking te voorkomen.
Maar ook de havenkatten hadden extra hulp nodig; een aantal schuilhokken was onbruikbaar geworden. Deze hokken staan buiten en hebben veel te lijden onder de zoute zeewind die welig tiert. Het hok op de Rondweg bijvoorbeeld was na twee jaar intensief gebruik compleet verrot. Van de vier zijden staan er slechts 2,5 nog overeind. Maar er slapen wel vier zwervertjes in, iedere nacht! Nu het kouder weer wordt is het noodzakelijk dat zij een nieuw verblijf krijgen. Freek is begonnen met de bouw van nieuwe hokken. Kosten: 150 euro per hok. We hebben er drie nodig ...

Zelf ontworpen & gebouwd hok. Met twee verdiepingen, uitkijkraampjes en extra isolatie. Vos, slak en meeuwbestendig. Met grote dank aan Freek!

Als laatste blijft de opvang een bron van zorg en kosten. Momenteel hebben we door de hevige regenval wederom last van lekkage. De opvang, een omgebouwde schuur, is het niet waard om geheel op te knappen, daarom wilden we zo graag een compleet nieuwe blokhut wat als binnenverblijf moet gaan dienen. Echter, die is er voorlopig nog niet. We zijn wel bezig met het onkruid-vrij maken en bestraten van het nieuwe terrein, maar lieve mensen; wat een werk ligt daar nog te wachten!
Tot die tijd moeten we het doen met het oude verblijf, en die moet gewoon waterdicht zijn. Het is onacceptabel dat de katten met natte voetjes lopen...

De nood-opvang. Deze schuur voldeed redelijk maar is inmiddels te klein. We doen ons uiterste best om zo snel mogelijk een ander binnenverblijf te realiseren die voldoet aan alle eisen binnen het Honden- en Kattenbesluit.

Een hoop zorgen, een boel onkosten en te weinig geld. Maar wel veel enthousiasme, inzet en doorzettingsvermogen. We komen er uiteidelijk wel, en dan kijken we met trots terug naar die moeilijke periodes. Alle grote instanties zijn ooit zo begonnen, in een schuurtje achter het huis. Zij zijn uitgegroeid tot prachtige asiels en opvangcentra, wij zijn al halverwege... Helpen jullie ons asjeblieft verder? Zodat wij al die kansloze katten een veilige haven kunnen blijven bieden! 

Noodoproep 2 ....

Noodoproep   Noodoproep   Noodoproep   Noodoproep  Noodoproep   Noodopro 

Nieuwe vrijwilliger gezocht voor Orionweg-groep

16 september 2013

We zoeken met enige spoed een nieuwe vrijwilliger die wil helpen voeren. Het gaat om de kleine groep zwerfkatten die in de buurt van de Orionweg in IJmuiden leven. Deze groep wordt éénmaal daags gevoerd door bewoonsters uit de nabij gelegen flat; Edwina of Daniëlle. Echter, Edwina heeft een leeftijd bereikt dat ze met 'pensioen' wil. Ze is nu bijna 80 en heeft minstens 20 jaar voor deze groep gezorgd. Daniëlle is haar opvolgster maar het is een enorme klus om werkelijk iedere dag de katten te moeten verzorgen. Zij wil graag wat extra hulp hierbij.

Woon jij in de buurt van de Orionweg in IJmuiden? Lijkt het je leuk om één keer per week te voeren en een incidentele keer iets vaker zodat Daan ook eens een paar dagen weg kan? Heb jij dan een half uurtje de tijd tussen 16 en 19 uur 's avonds? Dan ben jij misschien wel de vrijwilliger die we zoeken!

Wat verwachten we van je?
* Dat je serieus bent en verantwoordelijk * Dat je ook komt als het regent of sneeuwt * Dat je niet bang bent voor de andere beestjes die je kunt tegenkomen op deze plek tegen het duingebied * Dat je goed communiceert * Dat je zelfstandig kunt voeren

Wat bieden we?
* Een groep heel dankbare zwerfkatten die soms te aaien zijn maar vaak ook niet * Natvoer & brokken voor deze zwervertjes * Een leuke verrassing met Kerst * Advies en begeleiding

Bel of mail voor meer info, of ga eens een keer mee met Daniëlle om te kijken of dit iets voor je is. In overleg met haar wordt besproken op welke dag jij zou willen voeren. We hopen snel een nieuwe vrijwilliger in ons team op te kunnen nemen!

PS: om verzekeringstechnische redenen mogen we geen vrijwilligers onder de 16 jaar aannemen, sorry!

Lolita staat hier ongeduldig op haar maaltje én op haar kriebeltje te wachten. Kom jij haar dat straks brengen? Het is zo ontzettend leuk en dankbaar werk, zelfs in de koude en donkere wintermaanden. Of júist dan...? 

Lucille, Vadertje, Suus en meer ....



Molly is het lapjespoesje rechts op de tafel. Genietend van een zomers avondzonnetje. Wie had ooit verwacht dat zij op avontuur zou gaan en ons in grote angst achter zou laten?

15 september 1013

molly

Wat is het lang geleden dat ik zelf weer heb geschreven over alles wat ons bezighoud in de opvang en in de haven. En wat vind ik dat jammer, want er valt zo vreselijk veel te vertellen! Maar ja, met 150 katten te verzorgen blijft er zo weinig tijd over voor dit soort leuke dingen. Ik hoop het nu weer enigszins goed te maken.

De afgelopen weken zijn er een paar dingen gebeurd die zo opmerkelijk en bijzonder zijn dat ik ze toch kort wil vertellen.
Zo is het lapjespoes Molly gelukt om uit onze ontsnappings-proof buitenverblijf te ontsnappen. Daar zijn geen onverklaarbare krachten aan te pas gekomen, maar waarschijnlijk alleen stommigheid van mijn kant! In onze opvang maken we gebruik van sluizen, om te voorkomen dat katten kunnen ontsnappen. Want geloof me, een verwilderde kat heeft slechts een piepklein gaatje nodig, en wonderlijk genoeg weten ze dat ene gaatje ook altijd direct te vinden... Afin, Molly was hier net twee maanden. Zij kwam uit een asiel waar ze als onplaatsbaar was bestempeld omdat zij incontinent en dus onzindelijk is. En inderdaad, ze heeft wat vervelende toiletgewoontes maar wij zijn daar geheel op ingericht. Ze was hier dus van harte welkom en pastte zich verder prima aan.
En ineens, geheel onverwacht, was Molly verdwenen. Waarschijnlijk is zij tussen mijn benen doorgeglipt toen ik van de ene sluisdeur naar de andere ben gegaan. Tussen deze twee deuren zit een opslagruimte die vrij vol staat; een oase van verstopplekjes. Ik vermoed dat ze zich daar heeft schuilgehouden tot ik de buitendeur heb geopend en zij uit pure nieuwsgierigheid de vrijheid is tegemoet gerend. Maar waar ga je zoeken naar een lieve poes die wel wat schuw is, vooral in het 'grote onbekende'?

Uiteraard bij allerlei instanties melding gemaakt van haar vermissing en overal in de buurt postertjes opgehangen met haar foto en beschrijving. En daarna was het afwachten. Gelukkig is Moly gechipt, en kon ik alleen hopen dat ze uiteindelijk gevonden zou worden. Maar de dagen werden weken en geen enkele keer werd ik gebeld door een bezorgde buurtgenoot die een lapjespoes had gezien. En ondertussen werd ook het weer steeds slechter en kreeg ik vooral 's avonds de gruwelijkste visioenen van een doodsbange en doornatte Molly die doelloos en eenzaam ronddwaalt. Ik heb mezelf duizenden verwijten gemaakt en me afgevraagd hoe ik toch zo stom kon zijn?

Ik kan niet beschrijven hoe groot de opluchting was toen ik uiteindelijk vorige week werd gebeld door mijn collega's bij de Dierenambulance Velsen. Na een melding van een snackbarhouder op de pontweg, hadden zij een magere maar verder gezonde Molly kunnen vangen, notabene met behulp van een omstander. Zij zwierf daar al enige dagen rond, luid mauwend en roepend. De weg naar de pont is nog geen kilometer bij onze opvang vandaan...

Molly is weer 'thuis' en ook zij lijkt daar erg blij om te zijn. Het is één van de ergste dingen die je als eigenaar of verzorger kan overkomen. Een vermissing is werkelijk zenuwslopend. De onzekerheid, de machteloosheid en het zelfverwijt.... Maar ook nu blijkt dat de meeste weglopers in de buurt blijven van hun huis.

Wat te doen bij een vermissing?

1) Aanmelden bij lokale dierenambulances, asiels en Amivedi
2) Postertjes maken en ophangen in supermarkt en op lantaarnpalen of bomen in de directe omgeving. Liefst met foto en korte maar duidelijke beschrijving van de kat en je telefoonnummer.
3) Blijf op rustige momenten een rondje lopen en de naam van je dier roepen.
4) Zet op rustige momenten dagelijks wat voer neer bij je huis; mocht je kat in de buurt zijn, dan blijft hij terugkomen voor het eten!
5) Zorg dat je kat gechipt is (juist als hij nooit buiten komt!) of doe een safety-halsbandje met adreskoker om. Deze safety-bandjes kunnen nergens aan blijven haken en zo je dier verwonden.
6) Vraag aan buren of ze in hun schuur willen kijken. Katten zijn erg nieuwsgierig en kruipen graag in kleine ruimtes waar ze onbedoeld in opgesloten kunnen raken
7) Zet een advertentie in de lokale kranten
8) Geef de moed niet op; we kennen verhalen van katten die zelfs na een jaar nog thuiskwamen!

suus

Op een rustige zondagmiddag staat er ineens een bloedmooie dame voor mijn deur; mysterieus geloken diepblauwe ogen, lange blonde lokken, een slank postuur....
Pas als ik beter kijk zie ik dat de ogen uitgeblust zijn, de blonde haren verklit en in de war en dat haar botten duidelijk zichtbaar zijn. Op het moment dat ze haar mond opendoet blijkt ook nog eens dat ze geheel tandenloos is. Ze moet ooit prachtig zijn geweest, maar van die schoonheid is slechts nog een glimp over...

Ik weet niet wie ze is, maar laat haar binnen en biedt haar eten en drinken aan waar ze letterlijk op aanvalt. Als ze kort daarna tevreden bij me komt zitten kan ik een beter beeld krijgen van deze vreemdelinge. Haar verschijning vertelt me het verhaal. Vermoedelijk heeft ze een fijn leven gehad, in een liefdevolle omgeving. Ik vermoed dat daar een eind aangekomen is, toen haar verzorger, ik denk aan een ouder iemand, is overleden. Misschien wilde de familie toen niet langer voor haar zorgen en is ze op straat gezet. Dat is immers goedkoper en makkelijker dan vervangende woonruimte zoeken. Waarschijnlijk is dit al een poos geleden gebeurd en heeft het harde straatleven haar tol geëist. Hoe had ze het ook kunnen redden? Niet gewend voor zichzelf te moeten zorgen, eenzaam, ongewenst en dat op deze leeftijd? Ze is zeker 17 jaar.

Ik noem haar Suus en meld haar aan bij alle instanties in de vege hoop dat er toch iemand op zoek naar haar is. Tevergeefs... Nu ze weer de juiste verzorging krijgt, komt er weer vlees op haar botten en leven in haar ogen. Suus blijkt een dankbare en makkelijke huisgenote. Ze mag de laatste paar jaar van haar leven bij ons slijten. In alle veiligheid. Ze is het zo waard!!



Suus is duidelijk een raspoesje en waarschijnlijk van Oosterse komaf....

vadertje

Vadertje hebben we als vondeling aangetroffen op de Volkstuinverenging in onze woonplaats Velsen-Noord. Ook daar verzorgen we een kleiner groep zwerfkatten en zorgen we er voor dat deze groep zich niet verder uitbreid. Helaas worden er toch nog regelmatig katten tussen gedumpt. Meestal ziek, gewond of ernstig verwaarloosd.
Ook deze rode kater had direct medische hulp nodig. Buiten het feit dat hij al op leeftijd was en niet buiten hoort rond te zwerven, was hij graatmager. Na diverse tests bleek dat hij het niet alleen aan zijn schildklieren had maar dat er ook meerdere infecties zijn lijfje aanvielen. We hebben zo ons best gedaan. En ook Vadertje heeft geknokt voor wat hij waard was. Iedere behandeling, elk pilletje en ieder onderzoek liet hij zich welgevallen. Het heeft niet mogen baten. Afgelopen vrijdag de 13de, hebben we afscheid genomen van Vadertje. Met een traan van verdriet en met een glimlach om zijn malle streken. Dankbaar dat hij in ieder geval nog een paar mooie en liefdevolle maanden heeft gehad en dat hij wist dat hij welkom en geliefd was. Gelukkig heeft hij niet in eenzaamheid ergens hoeven weg te teren. Deze rode knaap was immers het liefst onder de mensen! We zullen hem vreselijk missen. Dag mooie rooie...

lucille
Sommigen van jullie hebben de fimpjes vast gezien van de bevalling en de eerste dagen van de kleine Lucille. Ze is als enigste overgebleven uit een nestje van vijf kittens. Moederpoes Lila had geen melk en de kleine Lucy werd mijn flessenkitten. Dat hield in dat ze continu bij me was, en om het uur gevoed moest worden. Samen met mama Lila hebben we de taak volbracht en groeide de kleine Lucy voorbeeldig op.
Echter, ze werd maar niet groter en zelfs nu ze bijna vier maanden oud is, ziet ze er nog immer uit als een kitten van zeven weken. Ze weegt nog geen kilo....

De kleine Lucy verdomd het om een grote Lucy te worden. Is het omdat ze het geweldig vind om nog steeds iedere avond haar flesje melk te krijgen en op mamaMarya's schoot in slaap te vallen? Of omdat het fantastisch is om op haar schouders op veilige hoogte te kijken naar die andere grote katten? Of is het het toppunt om nog steeds rond gereden te worden in de speciale 'kinderwagen' die Mamarya heeft aangeschaft om zo toch nog eens een dagje weg te kunnen ondanks dat er een baby mee moet?

Helaas niet. Kleine Lucy heeft een ernstige groeistoornis omdat haar niertjes niet goed werken. Waarschijnlijk is dit een aangeboren euvel waaraan ook haar broertjes en zusje zo onverwacht zijn overleden. Uit ervaring weten we de uitkomst; die is niet goed. Kleine Lucy zal nooit een grote Lucille worden. Het is slechts een kwestie van tijd voor haar nieren het niet meer aan kunnen en haar lichaam vergiftigd wordt. Zo ver laten we het niet komen, en we houden haar angstvallig in de gaten. Maar voorlopig gaat het nog goed, en genieten we van ieder kostbare dag die we met haar mogen doorbrengen!
                                   

Het bouwen, onderhouden en verbouwen van Kattenverblijven.

We zijn druk bezig met de verblijven van de katten in de haven. Deze hokken hebben nogal te lijden. Wat wil je ook, zomer en winter in weer en geen weer buiten in een haven. En elk hok bewoond door meerdere katten.
Veel van deze hokken zijn voormalige konijnenhokken die we aanpassen en andere zijn speciaal door ons bedachte en gebouwde hokken. En elk jaar zijn er wel een paar hokken toe aan vervanging, iets waar we nu mee aan de gang zijn. Het juiste moment in het jaar daarvoor. Het mooie zomerweer gaat plaats maken voor regen en erger en de katten hebben nu ook meer behoefte aan goede verblijven.
Hieronder enige foto's van de bouwplaats en een voorbeeld van zo'n hok dat vrijwel klaar is (allen nog de beglazing).

Bij het bouwen van deze nieuwe eigen ontwikkeling hokken zijn we geholpen met enige bouwmaterialen door:

buurman Roel, en de de Spullenfabirek (kringloopwinkel en meer) beiden te IJmuiden.

Wie weet ziet u deze hokken straks staan in de haven.

Havenfestival: Iedereen bedankt voor aandacht, aankopen en collectebus.

Havenfestival IJmuiden. Het was een erg vermoeiende dag, maar een succesvolle. We hebben leuke mensen ontmoet, oude bekende en nieuwe gezichten. Veel mensen kunnen helpen met vragen en anderen hebben ons weer geholpen.
De financiën die we verdiend hebben kunnen we verschrikkelijk goed gebruiken (uitgelegd in het vorige bericht). Allemaal bedankt daarvoor.  Marya is nog aan het rekenen hoeveel we exact hebben verdiend, de kosten van kraam en aankopen moeten er natuurlijk nog wel vanaf.
Een speciale dank voor Irma met mama en tante, die het voeren van de havenkatten die dag voor hun rekening hebben genomen en ons daarmee enorm hebben ontlast. En voor Joke die ons bij de kraam heeft geholpen om iedereen te woord te kunnen staan en met haar gezellige aanwezigheid.
Al met al een succesvolle dag en:

Tot ziens volgend jaar, havenfestival 2014!