Nu de dodelijke kattenziekte is uitgebroken is het zaak te voorkomen dat er slachtoffers gaan vallen binnen onze opvang; het risico op besmetting is natuurlijk aanwezig binnen een grote groep katten, vooral als daar geregeld nieuwe opvangkatten bij komen; je weet van te voren natuurlijk nooit of ze iets onder de leden hebben. En ondanks dat we de nieuwkomers altijd eerst twee weken in quarantaine houden, kan het veel langer duren eer je merkt dat ze toch een ziekte bij zich dragen.
Dus gaan we nu iedere woensdag met een aantal van onze opvangkatten naar de dokter voor een inenting. Een flinke klus daar de meeste van onze katten niet zo maar op te pakken zijn. Daar moet een vangkooi en heel wat slimmigheid van onze kant aan te pas komen. Maar ook bij de dierenarts moeten we soms improviseren, omdat sommige exemplaren letterlijk van zich af bijten.
Buiten de inenting proberen we ze ook allemaal meteen na te kijken op de meest zichtbare of hoorbare gebreken aan gebitjes, hartslag en luchtwegen. Dat dit bij een verwilderde kat niet kan lijkt duidelijk. Deze houden we in een speciale opdrukkooi en op het moment dat ze bijvoorbeeld naar ons blazen hebben we direct goed zicht op het gebit!
Ook worden ze ontvlooid en ontwormd en zo hopen we binnen twee maanden alle opvangkatten keurig geënt en parasietvrij te hebben!
Vandaag waren Johan (die bijna ontplofte van woede over deze oneerbiedige behandeling), Maybe, Bowien, Sonny, de oogloze Fibi en wildjes Kerrie en Inouk aan de beurt. Allen zagen er verder uitstekend uit en tevreden konden we na een uur huiswaarts.
 |
| Onze Bowien probeerde de struisvogeltactiek om te voorkomen dat ze mee moest voor een prikje.... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten