We roepen het al een poosje en leven er zelf al een hele tijd naar toe: de opening van ons broodnodige tweede binnen- en buitenverblijf. En iedere keer kwam er iets tussen; Het weer zat tegen waardoor er buiten niet kon worden gewerkt. De financiën zaten tegen waardoor we alles met stukjes en beetjes moesten regelen. Maar ook ziekte en zeer bleef ons niet bespaard. En daarnaast liet degene die de vloer in het buitenverblijf zou afwerken met een speciale coating en als enigste echt betaald kreeg voor zijn professionele klus, het gigantisch afweten.
En zo zijn we de laatste anderhalf jaar bezig geweest met zeer beperkte middelen maar met behulp van lieve sponsoren en vrijwilligers. En kwam deze maand dan toch echt het eind in zicht! Nee, we zijn nog niet helemaal klaar, want de vloer buiten ligt er nog wat verloren bij, maar we vonden dat het nu toch echt hoogtijd werd voor De Opening!
En welke dag is daar beter voor dan Werelddierendag....
En zo geschiedde.... De dagen daarvoor kan ik nauwelijks beschrijven. Pure waanzin; slaapgebrek, keihard werken tot zeer ruim na middernacht en 's ochtends bij het krieken van de dag weer op. Om toch nog die talloze kleine klusjes af te krijgen tussen het verzorgen van de dieren door. Het resultaat mocht er zondag wezen. Net op tijd stond alles gereed om de 50 genodigden te ontvangen.
We hadden het liefst al onze donateurs uitgenodigd maar dat laat de bescheiden ruimte niet toe. Ook de parkeergelegenheid in de buurt is daar niet op berekend. We moesten dus een greep uit ons donateursbestand doen; wie nodigen we uit? Natuurlijk onze vrijwilligers, de sponsors die de bouw mogelijk hebben gemaakt, vrienden en familie en verder dus een aantal van onze donateurs. We hebben min of meer 'lootjes getrokken'. Voel je dus niet gepasseerd asjeblieft; het liefst hadden we écht iedereen erbij gehad!
Voor ons was dit een belangrijke gebeurtenis en die moest dan ook worden ingeleid door een bijzondere persoon. Gelukkig was onze ex-dierenarts Ellie Wormgoor direct bereid de honneurs waar te nemen. Tot onze meer dan grote spijt is Ellie kort geleden met haar praktijk gestopt en kwam er daardoor een einde aan onze samenwerking na meer dan 12 jaar. Inmiddels hebben we een 'deal' gesloten met een grote groepspraktijk waar we nu met onze katten terecht kunnen. Maar het vertrouwen in en het vakmanschap van 'onze' Ellie missen we nog vrijwel dagelijks....
Dat het ook haar zwaar viel na zoveel jaren afscheid te moeten nemen bleek wel uit haar woorden. Want natuurlijk kon een speech van haar niet ontbreken na een inleidend praatje van mij. Beide probeerden we het belang en de noodzaak van dit tweede verblijf uit te leggen; we zijn namelijk niet van plan meer katten op te vangen, maar willen de zieke dieren beter van de gezonde gescheiden kunnen houden.
En met deze tweede ruimte kunnen we ook makkelijker mensen ontvangen, zonder dat zij de zeer schuwe opvangbewoners hoeven te storen binnen hun enigste veilige plek... Dus de gezonde en sociale katten komen nu in het nieuwe verblijf. En de angstige en zieke blijven in het oude verblijf. Dat gaat omgebouwd worden tot gedeeltelijke quarantaine waar ook de nieuwkomers de eerste dagen kunnen bijkomen (ons volgende project staat dus al te wachten) en deels opvang van erg oude wildjes die alleen nog rust willen.
Nadat we één en ander hadden uitgelegd nam Ellie de schaar ter hand en knipte het lint door wat aan de sluisdeur hing. Deze deur scheid het nieuwe van het oude verblijf. En met het openen van de sluisdeur kwamen direct onze naaktkatten LouLou en Zara binnenstappen. Symbolisch als 'eerste bewoners' van het nieuwe verblijf. Beide feestelijk met een lint om de hals. Dit riep natuurlijk de nodige reacties op en de twee blote dames werden door velen geaaid en bewonderd, wat zij zich heerlijk lieten welgevallen.
Ondertussen werd er goed gegeten van de vlaaien (dank-je-wel garage Alliance) en ook de schotels met biologisch / vegetarische hapjes (dank-je-wel Helenè) waren op na het twee uur durende feestje. We hebben lovende woorden ontvangen, lieve kado's en hebben genoten van het bonte gezelschap mensen die het zo goed met ons voor hebben. En voor hen, en jullie was dit dan ook bedoeld; als dank voor alle steun. Want zonder jullie, ook degene die niet aanwezig waren, hadden we dit nooit bereikt!
 |
| Enkele van onze oudste donateurs en Marya luisteren aandachtig naar de inspirerende woorden van dierenarts Ellie Wormgoor |
 |
| Ellie opent de deur tussen oud en nieuw |
 |
| Waarop LouLou en Zara aanvankelijk wat aarzelend binnen komen stappen |
 | ||
| Al eerder ontving Ellie een waardig afscheidskado van onze organisatie, maar ook nu kon een ludiek gebaar niet ontbreken. Freek heeft voor haar, terwijl hij het al zo druk had, kans gezien ons logo in het klein na te maken. Daaronder de tekst: Ellie Wormgoor, Livetime Achievement Award! Altijd stond zij klaar voor onze tientallen lastig te behandelen patiëntjes en maakte ze immer tijd voor serieuze noodgevallen. |
 |
| Voor Freek zelf, die zo ontzettend veel heeft gedaan, ook tijdens zijn vakantie, mocht een goede fles Whisky niet ontbreken.... Maar ook Marya werd verrast en moest geheel onverwacht een onthuldiging doen; Stiekum was er een prachtig 'makelaartje' opgehangen, ons logo op schaalgrootte. Met dank aan Wim, een bevriende schilder! |
 |
| Binnenverblijf, met dank aan St. Dierenlot (hekwerk, vloer buiten), St. Dierenhulp (blokhut, vloer buiten), Garage Alliance (ijzerwaren), Dibruun instalatie (elektra), NAG-Goten (goten), Buko (vloer binnen), asiel Rijpickerwaard (2 units), Moyra Stava (diverse), St. Lehmans (diverse), Tineke & Shaun (sluis) en een ieder die we onverhoopt zijn vergeten... |
 |
| Gezellig groepje donateurs, vrienden en vrijwilligers.... |
 |
| Het grootste fuifnummer, onze Zara |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten