Het kon dan ook niet uitblijven. Na bijna 15 jaar alle signalen negeren en gewoon zeven dagen per week en minstens 12 uur per dag werken kon ik niet meer herstellen van een griepje. Een eenvoudig virusje was pas na drie weken uit mijn systeem. Maar toen begon de ellende pas....
Terwijl mijn lijf weer tot dienst stond, weigerden mijn hersens nog enige medewerking te verlenen. Het enige dat ik nog kon was op de bank zitten, een kop koffie en een sigaretje nemen en stom voor me uitkijken. Enigszins in paniek om al die dingen die ik nog moest doen maar wat niet meer lukte. Een overweldigende moeheid had zich van mij meester gemaakt en ik was nergens meer toe in staat. Zodra ik mijn mail wilde openen, lag ik met mijn hoofd al op het toetsenbord te slapen, en zelfs een sms'je sturen bleek een onoverkomelijk probleem. Conclusie; burn-out!
Gelukkig kon ik rekenen op bezorgde vrienden en trouwe vrijwilligers die zoveel mogelijk taken hebben overgenomen. Het huishouden werd gedaan, ik hoefde me geen zorgen te maken over de havenkatten en ook in de opvang kwamen de dieren niets te kort. Boodschappen en avondmaaltijden werden bij me afgeleverd en ik heb die weken als in een roes geleefd.
"Lieve vrienden, vrijwilligers en alle helpende handen: bedankt voor alle goede zorgen en het begrip! Ik zou me geen raad weten zonder jullie!" XXX Marya
Helaas is er nu wel een énorme achterstand met de mail en de afstandsadopties. Daar wordt de komende weken hard aan gewerkt, maar ook weer niet té hard; ik wil dit niet nogmaals mee moeten maken! Bij spoedeisende zaken kun je daarom beter gewoon even bellen: 06 2050 4875 tussen 10 en 16 uur. Of stuur een sms, die wordt áltijd gelezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten