Ook Marya wordt verrast....

Soms gebeuren er dingen waar je toch wel even van opkijkt. De laatste tijd is dat echter wat vaak gebeurd. Soms negatief, soms positief. Vooral die positieve wendingen maken grote indruk op mij persoonlijk. Vooral toen ik het onderstaande mailtje kreeg. Ik zal kort de voorgeschiedenis schetsen:

Ik ben een redelijk nuchter mens en hecht niet veel aan materiële zaken. Dat kan ook niet als je met 15 katten in één huis woont. Je weet dat een bankstel geen lang leven beschoren is en dat het geen zin heeft om dure gordijnen op te hangen. Ook de tv is een tweedehandsje, want de kans is groot dat hij maar een jaar mee gaat. Mijn viervoetige (de meeste dan) huisgenootjes hebben wel eens last van plas, poep en braak-ongelukjes. En dat liefst tegen of op de moeilijk vervangbare zaken. Je leert daar laconiek mee om te gaan...

Ondanks het vele poetswerk probeer ik toch iets aan mijn uiterlijk te doen. Dus geen slobberbroeken met fleece-truien voor mij, en in ieder geval dagelijks een flinke portie ijzerwaren aan hoofd en handen... 
(Met dank aan Robert Elsing, fotograaf van het glossy blad Grazia)

Maar ik blijf een vrouw, en ook ik ben niet geheel bling-gevoelloos. Dus naast mijn passie voor katten heb ik een voorliefde voor laarzen, kleding en bepaalde sieraden. En dat laatste geldt bij voorkeur voor twee dure merken. Omdat ik niet het geld heb om deze items in de winkel te kopen, spaar ik hard voor tweedehandjes via Marktplaats. En heeeel soms heb ik het geluk dat ik hier iets vind en ik tijdig reageer (voor ook hier de prijzen boven mijn budget stijgen). Ik was dan ook erg blij om een paar bijzondere oorbellen tegen te komen waarop nog niemand had geboden. Hier maakte ik een kansje! Op mijn bescheiden bod kwam direct een mailtje waarin ik werd bedankt, maar de aanbieder wilde nog eventuele andere reacties afwachten. Begrijpelijk.

De dagen daarop hield ik de stand met argusogen in de gaten om vervolgens tot de slotsom te komen dat ook dit keer de oorbellen aan mijn neus voorbij zouden gaan. Andere mensen hadden mijn bod inmiddels ruimschoots gepasseerd. Maar tot mijn grote verbazing kreeg ik gister het volgende mailtje:

"Hallo Marya, Ik zag dat je een stichting hebt, en daar heb ik naar gegoogled: geweldig. Ik wil je de oorstekers heel graag KADO doen want ik ben zelf ook gek op katten en ik vind het geweldig wat jij doet. Als ik dichterbij woonde kwam ik helpen...... Je verdient het, ze gaan morgen op de post.  Met kattige groetjes, Hetty"

Weet je, ik ben al zó blij dat onze katten geregeld wat extra's krijgen. Van donateurs, vrijwilligers en soms van onbekenden. Om die beestjes happy te zien; dat zijn al kadootjes voor mij. Ik sta er verder eigenlijk niet zo bij stil omdat dit mijn leven is, maar het doet me echt wel iets om dit soort complimenten te krijgen. Dan besef ik dat het natuurlijk niet zo normaal is wat ik doe. Maar om daarvoor op deze manier een beloning te krijgen, van een totale vreemde.... Kippevel! Wat een ontzettend bijzonder en lief gebaar. En zoals ik Hetty zelf al schreef;
Ik zal de bellen met trots en eer gaan dragen! Dank je wel!

Enige liefde voor bling-bling is ook mij niet vreemd ...