 |
| Sèamus heeft de eerste week op infusen overleefd ... |
Ook zij was aangenaam verrast toen bleek dat hij toch een paar onsjes was aangekomen. Hij staat nog wel op medicatie, en het gaat met baby-stapjes, maar Seamus gaat vooruit! En dat is voor nu meer dan voldoende!
 |
| Minke, en haar man Jan, die zo goed op zwerver Seamus lette en hem nog net op het nippertje naar ons toe bracht. Zijn leven lag op dat moment in haar handen...Ook zij was dolblij om nog met Séamus te kunnen knuffelen. |
En de Rode Poes met het misvormde pootje ging mee naar dierenarts Sonja. Die prompt daarop door de knuffelpoes werd gebeten. Waarschijnlijk een reactie uit pijn, want ook wij zijn al een paar keer het slachtoffer geweest van Rode Poes. En altijd als we haar op aaiden over het laatste stukje van haar rug. En dat was nu net ook de plek waar de dierenarts haar vast hield. Het laat zich raden: Rode Poes heeft of last van oud trauma, of ook in haar ruggengraat zit een mogelijke misvorming. Maar de jonge poes heeft pijn.
Duidelijk is ook dat haar rare voorpootje aangeboren lijkt, en niet het resultaat is van een verwonding of slordige amputatie. En dat zij er zelf toch vrij veel last van heeft. Deze jonge poes (waarschijnlijk hooguit 1 jaar oud) heeft nog een weg te gaan voor we uberhaupt aan adoptie gaan denken. Pijnbestrijding staat nu op de eerste plaats, en later zullen er röntgenfoto's volgen om te kunnen zien wat er meer fout zit. En vooral, hoe we haar kunnen helpen...
En een eigenaar? Daar geloven we niet meer in. Sterker; het vermoeden bestaat bij ons dat Rode Poes hier onder valse voorwendselen is gebracht. Oftewel, is gedropt. Het verhaal wat haar 'vinders' vertelden, hebben we zoveel mogelijk nagetrokken, maar klopt op een heleboel punten niet.
Jammer, hadden deze heren nu gewoon de waarheid verteld, dan hadden wij misschien een heleboel niet extra of onnodig hoeven doen. Nu weten we immers niet of ze is ontvlooid / ontwormd, ingeënt, gesteriliseerd, of er al röntgenfoto's van haar zijn genomen en of er meer bekend is over haar medische geschiedenis. Dus moeten we al deze zaken alsnog doen, wellicht dubbel. Onnodige stress voor Rode Poes en onnodig extra werk en onkosten voor ons...
Aan één kant begrijpen we het wel: er zijn heel veel organisaties die ijskoud 'nee' zeggen als iemand een huisdier komt brengen waar hij (om welke reden ook) niet voor kan zorgen, en geen geld voor de afstandskosten heeft. Bij ons staat echter het welzijn van een dier voorop. En eerlijkheid dan...
 |
| Rode Poes is een jong poesje met een lief karakter. Maar ook met pijn... |
Pluis, de dove witte kater die uit een ander asiel naar ons is gekomen, blijkt toch wel een portret te zijn. Wat een kater! Hij mag je, of hij mag je niet. En dat laat meneer duidelijk blijken. Het gevolg daarvan is: Je mag hem, of je mag hem niet.... Ikzelf ben nu al stapeldol op hem en die liefde is wederzijds. Hij stalkt me waar ik ga. Dat heeft tot gevolg dat je niet aan werken toekomt met Pluis in de buurt. Dus wordt hij soms tijdelijk opgesloten. Onder zeer luidkeels protest!
 |
| Zelfs in de kennel opgesloten blijft Pluis een pias .... |
Helaas is hij met de katten in de ziekenboeg, waar hij eerst zat vanwege zijn blaasgruisdieet, niet bepaald goed bevriend. Pluis probeerde direct de baas te spelen en daar kon onze leider in dit verblijf, poes Donna, niet tegenop. Toen hij kort daarop ook de schuwe Stella uit het niets begon te sarren, was de maat vol. Pluis woont nu in de gewone opvang waar hij met zijn streken de kans niet krijgt. Hier zwaait namelijk onze staartloze Cato al járen de scepter en er is niemand die daar aan ontkomt. Wie het probeert krijgt met haar vervaarlijke toorn te maken en wordt zonder pardon en hardhandig de les gelezen. Ook Pluis werd binnen 5 minuten duidelijk gemaakt waar zijn plaats was. En dat was precies wat hij nodig had. Wat wij hem moeilijk kunnen leren, had Cato hem in no time te verstaan gegeven. Aanpassen vriend!
 |
| Pluis is een Kanjer, maar één met gebruiksaanwijzingen! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten