Ziekenboeg

Wat een week: de spanning na Manons ongeluk, het verdriet om de plotse dood van Moor en een groot aantal zieke katten in de opvang. Iedere winter verliezen we wel een paar schatjes die al ouder of zwakker zijn. Vandaag is poes Kedi overleden. Acht jaar geleden kwam het cyperse poesje bij ons vanuit een asiel, samen met zus Krijtje. Beide poezen bleken onplaatsbaar maar pasten prima bij ons in de opvang. In het oude verblijf tussen de andere wildjes hadden ze het uitstekend naar hun zin. Helaas bleek Kedi een zorgenkindje en haar slechtere gezondheid speelde haar ook deze week weer parten. We hebben er voor gekozen om Kedi in haar veilige wereldje te laten met ondersteunende medicatie. Tussen haar vriendjes in heeft ze uiteindelijk heel vredig haar laatste adem uitgeblazen. We'll miss her!!!

Kedi op haar sterfbed, in haar eigen vertrouwde mandje...

Alle zieke katten worden besproken met, of gezien door het vaste team dierenartsen bij Anicura. Meestal weten we zelf in welke hoek we het moeten zoeken: veelvoorkomende kwalen als Niesziekte en lever of nierfalen zijn snel herkenbaar. Andere ziektes zijn wat lastiger omdat de symptomen lijken op die van zoveel andere aandoeningen. Zo past diarree in heel veel plaatjes maar kan de geur ervan de aanwijzing zijn dat het om Giardia gaat. Ervaring geeft daarbij de doorslag. Maar soms ook het 'onderbuikgevoel'. Diep in je hart weet je eigenlijk al dat het goed mis is, meestal bij dodelijke ziektes, maar toch gaan we naar de dierenarts in de hoop dat we het mis hebben. Helaas is dat maar zelden het geval....

Net voor Kerst hadden we zwerfkat Torrecelli kunnen vangen met de onbetaalbare hulp van de meldster. Direct bij de eerste aanblik begonnen de nek haartjes bij ons te kriebelen. De kater was ongecastreerd, zwierf al maanden buiten en had last van allerlei vage kwaaltjes: snotneus, dikke kaak, onverzorgde vacht. Al die zaken apart stellen weinig voor. Kan niesziekte zijn, een slecht gebit en ouderdom. Maar alle ingrediënten bij elkaar deden de alarmbellen rinkelen: dit was het recept voor Kattenaids. Wettelijk mogen we de eerste twee weken geen onnodige medische ingrepen doen en moeten we afwachten of een eigenaar zich meld. Wel hebben we hem op pijn medicatie gezet en alvast een plan gemaakt. Hij moest gecastreerd worden, gechipt en gevaccineerd. Zijn gebit was al deels weg en de rest moest opgeknapt worden. Torrecelli was wat angstig maar niet wild dus we hadden al zin om aan de slag te gaan met socialisatie. We zagen het al helemaal zitten. Deze kater maakte een goede kans om straks een echt baasje te krijgen. Zo ver zou het echter niet komen. Vorige week is hij eerst onder narcose getest op Aids. Na een paar eindeloze uren kwam het resultaat waar we al zo bang voor waren: positief. Een dikke streep op het test-apparaat zette letterlijk en figuurlijk een eind onder zijn toekomst. Soms doen we de test na een paar weken over maar in dit geval was er geen twijfel mogelijk. Verdriet omdat deze lieverd gewoon de kans niet krijgt. Boosheid ook, waarom heeft zijn vorige eigenaar nooit de moeite genomen om hem te castreren?? Dan was hij waarschijnlijk nooit weggelopen en was de kans op deze dodelijk ziekte aanzienlijk kleiner geweest. En natuurlijk vinden we troost in het feit dat hij niet op straat doodziek gaat worden, dat hij de laatste weken nog liefde, warmte en genoeg eten heeft gehad. Dat er in ieder geval iemand wel een handreiking naar hem heeft gedaan (dank Coby!), maar het blijft wrang en oneerlijk. Sorry Torri!!

Torri, let op de verdikking bij zijn kaak. Die is zo groot dat hij er op ligt...

Gelijk met Torri zijn ook onze bovenmaatse Koe en de scheve Mendoza naar de dierenarts praktijk gegaan. Mendoza was allang aan castratie toe maar vanwege zijn mysterieuze scheve-kopstand durfden we de narcose niet zo goed aan. Wat zou die kunnen triggeren? Hoe zou hij daar uit komen? Zolang Mendoza niet zou sproeien of te hanig zou worden, wilden wij het risico van de narcose niet nemen. Maar natuurlijk ging die vlieger niet op. Met de komst van de evenoude, ongecastreerde Boris, kreeg Mendoza er niet alleen een speelmaatje bij maar ook een waardige tegenstander. De stoeipartijtjes werden steeds ruiger en uiteindelijk liet Mendoza de arme Boris niet meer met rust. Die kampte op dat moment ook nog flink met niesziekte dus de non-stop aanvallen van Mendoza kon hij missen als kiespijn. Uiteindelijk hebben we ons zorgen gemaakt om niets; de castratie verliep voorspoedig en Mendoza liep drie uur later alweer te ravotten. Nog steeds met een scheve kop, maar in goede gezondheid! 

Mendoza was gelukkig snel opgeknapt na de castratie en snel weer de oude: spelen en knuffelen zoals alleen hij dat kan.

Met Koe is dat een ander verhaal. We wisten dat hij al wat last had van zijn onderrug, waarschijnlijk door een bijt-incident met een hond in zijn vroegere jaren. Af en toe speelde dit trauma op en kon Koe humeurig reageren. De laatste tijd werd zijn humeur er niet beter op en steeds vaker zonderde de 8 kilo zware kater zich af. Het werd tijd voor nader onderzoek dus zijn er röntgenfoto's gemaakt van zijn rug. Al snel vinden we daar de oorzaak van zijn misère. Koe heeft Spondylose. Even makkelijk gezegd: verstijving van zijn ruggegraat. Een zeer pijnlijke aandoening. Gelukkig gaat het bij Koe om een klein stukje in de wervels. Ooit hebben we poes Lolita in laten slapen nadat bleek dat het bij haar over de hele rug verstijft was. De dierenarts had het nog nooit zo erg gezien. De poes kon nauwelijks meer lopen en het was vreselijk om te zien hoeveel pijn ze had. We hopen het bij Koe onder controle te houden met een onderhoudsdosis pijnstilling. Vooralsnog slaat dat aan en is Koe een stuk vrolijker. Duimen dat dit zo blijft!

Koe krijgt wat extra aandacht en we proberen een manier te vinden dat hij makkelijk op en van schoot kan, zonder pijn. Dat betekent dat de vrijwilligers op de grond gaan zitten om Koe zo lekker te laten genieten.

Koe is wel wat mopperig als hij weer van schoot af moet, we waren bang dat we hem pijn deden. Tot ons opviel dat hij dat alleen heeft als hij weer op de grond wordt gezet, niet als we hem op schoot nemen. Dit zal dus mopperen zijn omdat hij wilt blijven liggen :)