Toen wij vanmorgen vroeg om 6 uur bij zijn verblijf kwamen vonden we hem daar dood aan. Aan zijn houding en de ingetrokken nagels konden we zien dat hij rustig gestorven is. Hij lag er rustig bij.
Dat is dus goed. Waar we ook blij mee zijn is dat dit gebeurd is in zijn vertrouwde omgeving samen met zijn maatje Vlam. Zij heeft het helemaal meegemaakt en dit is goed voor haar verwerking.
Dit klinkt misschien een beetje overdreven, maar is echt waar, katten rouwen om hun geliefden en buurtgenoten. Wij leggen dan ook altijd indien mogelijk bij een overlijden het lichaam even bij de groep en het is dan elke keer weer echt een rouwstoet die langskomt. Even snuffelen en weer verder. Het voorkomt dat ze een maatje missen en gaan zoeken naar hem of haar. Daarom ook onze boosheid bij het overlijden van Vlies die door de Dierenambulance achteloos en liefdeloos bij de destructie was achtergelaten. Als leider van die groep hadden we die zeker moeten laten zien. Nu is er geruime tijd onrust in die groep geweest, onnodig en dieronvriendelijk.
Graaf zoals wij hem zullen herinneren!
"Je mag me niet aanhalen maar stel jullie wel op prijs!"
Zeker in dit geval met Graaf en Vlam was dit goed. Ze waren gek van elkaar, onafscheidelijk. Toen Graaf enige tijd geleden in de opvang moest vanwege een behandeling is Vlam zoekende geweest en toen we Graaf bij haar terug plaatste was dat hartverwarmend. Meteen roepen naar elkaar en de staartjes in elkaar gedraaid en Graaf werd meteen door haar meegenomen naar hun verse nieuwe hok, want Vlam was in de tussentijd zelfstandig verhuisd. In zijn laatste dagen is ze ook nu weer de hele tijd op haar eigen manier voor hem blijven zorgen, vooral met haar warmte en aanwezigheid.
Marya zal later nog wel een bericht en gedicht aan hem opdragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten