NOODOPROEP

donderdagochtend 6 september 2012, 02.47 uuur

Na heel lang twijfelen zet ik de volgende noodoproep toch maar op dit blog. Simpelweg omdat we geen keuze hebben, al vinden we het vreselijk om jullie om hulp te moeten vragen, wetende dat veel lezers al doen wat ze kunnen voor de zwervertjes en andere dieren in nood.
Maar we hebben hulp nodig. En wel op zeer kort termijn! De centjes zijn op, en met 150 katten te voeden, raakt mijn maag nu al van slag en heb ik letterlijk slapeloze nachten zoals je kunt zien aan het tijdstip waarop ik dit schrijf.

Natuurlijk doen we er zelf alles aan om de voorraadkast gevuld te houden en proberen we ook wat financiële buffertjes op te bouwen. Dus staan we een heel weekend in de regen op het Havenfestival, in de hoop toch nog wat spulletjes te verkopen. Helaas hebben we de laatste zeven jaar nog nooit zo weinig verdiend als dit jaar. Om precies te zijn hebben we aan het hele weekend 100 euro winst overgehouden. En dankzij twee extra giften van Tineke en de familie De Klerq hielden we in ieder geval genoeg over om de rekening van de groothandel te betalen.

Want 150 katten kosten veel geld; dagelijks ongeveer 15 euro. Aan voedsel, grit, water en dieetvoeding. De kosten van elektra, vervoer en telefoon of huur zijn daarbij niet berekend. En kregen we voorgaande jaren vrij veel voeders van fabrikanten, ook daarin zien we een kentering; ook zij moeten de broekriem aantrekken én er staan meer organisaties voor de deur met dezelfde vraag als wij. Dus zitten we soms uren achter de computer of telefoon om te bedelen, op zoek naar left-overs. En dat kost tijd. Tijd die we veel liever gebruiken voor de verzorging van de beestjes, want wat hebben we een boel hulpbehoevende patiëntjes in de opvang momenteel! Daarnaast zijn we, zoals altijd in de zomermaanden, druk bezig met het vangen van kittens, gedumpte katten en andere zwervertjes in nood. En allang al niet meer alleen in het havengebied waar het juist nu redelijk rustig is....

Daantje is een goede leerling als het gaat om het vangen van 'moeilijke' katten en ook is zij niet te beroerd om een pootje uit te steken bij de verzorging van een lastpakje...

Zo zijn we momenteel op maar liefst vier plekken bezig met vangen! Dat kunnen wij niet alleen en goddank konden we rekenen op de hulp van bijvoorbeeld Daniëlle. Wat ons in jaren niet is gelukt uit tijdgebrek, lijkt zij nu wel voor elkaar te gaan krijgen; de groep zwerfkatten bij de Orionweg is bijna onder controle! Door Daans engelengeduld en de vele uren op wacht zitten, kon zij vijf wilde kittens wegvangen, de moederpoes, een verwilderde kater en is zij nu bezig met de laatste twee kandidaten! Zelf namen we de honeurs waar op de Bik & Arnoldkade waar drie kittens en hun mama rondzwierven. Probleem bij dit gezin was dat zij zich alleen om 4 uur 's ochtends lieten zien. Er zat niets anders op; de vangkooi en de wekker werd gezet. En zo kon je mij regelmatig tegen het ochtendgloren in Oud-IJmuiden aantreffen. Maar we hebben ook deze hele familie kunnen vangen! Alle kittens zijn overigens ondergebracht bij gastgezinnen en de lastigste twee bij mij thuis. De verwilderde moederpoezen zijn gecastreerd teruggezet in de groep en worden daar dagelijks bijgevoerd.

Kitten Ari was de laatste die we vingen op de Bik & Arnoldkade. Gelukkig waren daarmee mijn noodgedwongen  uitstapjes 's ochtends om 4 uur over, al was van uitslapen ook daarna geen sprake.

De andere vangplekken zijn in Velsen-Noord; na het overlijden van een oude dame moesten daar de schuwe zwervertjes uit haar tuin worden weggehaald die zij jarenlang had verzorgd. Een aantal zijn elders ondergebracht, sommige sociale katten zijn naar het asiel gegaan en drie zeer angstige poezen blijven permanent bij ons. Daarvan presteerde overigens één schildpadpoesje het om pal vóór onze deur uit de reisbox te ontsnappen. Dus ook daar zijn we vervolgens twee weken naar op zoek gegaan. Gelukkig vond zij óns en troffen we haar met het avondeten bij de twee zwerfkatten aan die in mijn voortuin bivakeren. Toen was het slechts een koud kunstje om haar weer binnen te krijgen. Weer een zorg minder!

En ook op de laatste vangplek lijkt het goed te gaan; het Volkstuincomplex in Velsen-Noord schijnt de ideale plaats te zijn om je kat te dumpen, want we komen daar bijna alleen maar sociale katten tegen, maar dan wel onder de meest erbarmelijke omstandigheden. We mogen gerust stellen dat dit voor ons de duurste vangplek is want hier hebben we de meeste kosten! Ook nu hebben we een schat van een kater kunnen vangen, die al twee weken op drie poten liep te hinken. Net altijd buiten ons bereik.... Na ettelijke pogingen is het ons toch gelukt om het beestje in zijn kraag te vatten en wat bleek; hij had een vreselijke verwonding onder zijn oksel. Duidelijk de wond van een hals- of vlooienbandje dat bekneld heeft gezeten.

Foto boven: Teun kan nog maar op drie pootjes staan. Het vierde, verminkte pootje gaat er binnenkort af.
Foto daaronder: De open wond zit op een moeilijke plek waardoor hij nauwelijks heelt. Zonder medische hulp had dit in de warme zomerdagen een broedplaats voor maden kunnen worden.

Wij zijn geen voorstander van dergelijke bandjes want óf katten raken de halsbandjes kwijt, óf ze krijgen er de meest gruwelijke ongelukken mee (wat is een chip dan een heerlijk veilig identificatiemiddel!). We kennen de verhalen van katten die vast kwamen te zitten aan hun bandje en zich daaraan ophingen. En nu konden we met eigen ogen zien wat de schade is als het halsbandje per ongeluk om een voorpootje schiet en vervolgens klem komt te zitten. Het kan nog weken duren voor dergelijke pijnlijke open wonden genezen zijn, maar helaas is Teuntje er dan nog niet; zijn voorpoot heeft waarschijnlijk weken in een onmogelijke positie gezeten en is vergroeit. Ook is zijn voetje gebroken. Amputatie van de poot is de enigste oplossing. Maar dat kan pas als de open wond geheelt is, om infectie te voorkomen. Dus is Teun gedwongen om nog een paar weken met een lamme voorpoot rond te hinkepinken.... Mocht je nog persé een halsbandje bij je kat willen omdoen, haal dan in godsnaam bij een dierenspeciaalzaak een zogenaamd 'safety' bandje. Deze breekt als er te veel trekkracht op komt te staan. Maar koop asjeblieft nooit bandjes die je met een riempje sluit, en houd er bij kittens rekening mee dat ze nog groeien. En dat een halsbandje NIET vanzelf meegroeit!!!

Afin, een kleine blik in onze hectische weken de afgelopen tijd. maar nog geen verklaring voor het feit dat we zo op zwart zaad zitten; ik zei het al, het verwachte buffertje wat we met het Havenfestival hoopten op te bouwen viel letterlijk in het (regen)water. En al die extra kittens, extra ritjes met vangkooien maar vooral ook de dure medische ingrepen hakten er in (waaronder meerdere pootamputaties, abcessen die gespoeld moesten worden, infusen, nood-weekenddiensten, oogverwijderingen, bloedonderzoeken en gebroken ledematen etc.).
Nu is het ons beleid dat we geen dieren laten lijden of inslapen om financiële redenen, dus hebben deze patiëntjes gewoon de hulp gekregen die ze zo nodig hadden. Houdt wel in dat we andere rekeningen moesten laten liggen. Te lang laten liggen. Er zijn rekeningen van de dierenarts, van de dieetvoederleverancier, van de chipfabrikant, er is geen blikvoer meer en we hadden al zelf heel veel ingekocht (er gaan ongeveer 30 blikken natvoer en 4 kilo brokjes per dag doorheen!) maar ook de auto moet blijven rijden en met de huidige brandstofprijzen wordt dat een hele opgaaf.
Maar ook moesten alle katten weer ontwormd en ontvlooid worden. Dat gebeurd standaard bij binnenkomst, maar ook de zwervertjes in de haven en de vaste bewoners in de opvang moeten eens in het kwartaal van alle eventuele parasieten ontdaan worden. Een dure aangelegenheid als je bedenkt dat dit 7,50 per kat kost!

Het is een hele uitleg, maar we willen vooral duidelijk maken dat onze nood hoog is. We hebben nog maar twee euro op de rekening en nog voor een dag of vijf aan voer. We vragen echt niet zomaar om hulp, het is keihard nodig! Als iedere lezer nu maar 2 euro zou willen overmaken, dan zouden we in theorie een heel eind moeten komen...
Kun je nog iets missen; weet dat ieder dubbie, zelf óns eigen laatste dubbie, naar de beestjes gaat! We zijn je dankbaar...

     Giro 4761 772 tnv St. Zwerfkatten havengebied IJmuiden, te Velsen-Noord

Deze verwilderde kater liep al weken met een bloedend abces op straat. Zijn wonden konden genezen na de nodige spoelingen en antibiotica.