Diepe dalen....grote hoogtes?

 
Het vorige weekend was er al één die wij niet snel zullen vergeten door de plotselinge dood van onze Noortje. De aanloop naar dit weekend was bijna net zo aangrijpend. Afgelopen vrijdag hebben we wederom afscheid moeten nemen van een geliefde opvangpoes. Onze Dipsy trok het niet meer ondanks alle onderzoeken en medicatie. We hebben alles uit de kast getrokken om haar te helpen, maar de laatste dagen heeft ze het opgegeven. Dipsy werd zieker, steeds magerder maar had vooral geen plezier meer. Het was onvermijdelijk. Op weg naar de dierenarts hadden we nog een gloortje hoop, maar daar aangekomen was er geen twijfel meer. Dipsy was doodziek en er bestond geen wondermiddel. Ze is rustig ingeslapen, terwijl we haar zachtjes lieten weten dat we er waren en van haar hielden. Daag lieve kleine Dipsy-doos...

Dipsy's laatste minuutjes ...

Het verhaal van Dipsy is op zichzelf al vrij bijzonder. De kleine cyperse poes is geboren uit een verwilderde zwerfpoes die werd verzorgd door een paardenliefhebster in Driehuis. Het gezin, moeder & drie kittens, mochten deels bij het woonhuis leven, en deels op stal, bij de paarden. Dipsy en haar zusje groeiden daar op en na enige maanden werden wij gevraagd de katjes te vangen voor castratie. Uiteraard hebben we daar gehoor aan gegeven, op voorwaarde dat de beestjes terug mochten naar stal en daar bijgevoerd werden.

Echter, na twee jaar is Dipsy plots verdwenen. En waar moet je zoeken op de rand van een enorm duingebied? Toen we een jaar later een telefoontje kregen dat er een cypers zwerfkatje in het centrum van IJmuiden rondliep, dachten we ook beslist niet aan Dipsy. De meldster had de cyperse zwerver voor haar eigen vermiste kat aangezien (gelukkig kwam die een dag later weer thuis!). Tot ze zag dat de zwerfkat een oormerk had. Gelukkig wist de meldster dat wij onze zwervers een oormerk geven en was zij ook zo bij de pinken om te beseffen dat 'onze' zwerfkatten in de haven horen, en niet midden in een woonwijk. Dus heeft ze aan de bel getrokken. 
 

Vlak voor ze gevangen werd, is er een foto gemaakt van Dipsy op de onmogelijke plek waar ze zich al weken verstopte

Eenmaal veilig in de opvang konden we aan de hand van onze gegevens en vele foto's, in de zwerfpoes de vermiste Dipsy herkennen. Het diertje was inmiddels enorm vermagert en het was duidelijk dat het jaar zwerven haar een aantal van haar 9 levens heeft gekost... Het is eigenlijk nooit meer goed gekomen met haar gezondheid. Dips zat bijna een jaar bij ons, en in dat jaar heeft een fantastische vooruitgang gemaakt qua gedrag. Van een schuwe en angstige poes veranderde ze langzaam maar zeker in een verlegen knuffelkont. Vandaar dat het zo'n pijn doet dat het verhaal Dipsy hier nu stopt. Het had zo mooi kunnen zijn.... ze had zo'n mooie toekomst voor zich!

Wat er nu precies mis is gegaan weten we niet. De bloedonderzoeken die we eerder lieten doen, toonden geen afwijkingen. De antibioticakuurtjes boden geen soelaas en ondanks de infusen, bleef ze steeds verder uitdrogen. Ze was er zelf redelijk vrolijk onder, at goed en geregeld zagen we haar door de tuin lopen, of lekker in het zonnetje zitten. Ze heeft nog een heerlijke tijd gehad. Veilig en geliefd. Maar wat hadden we nog graag langer voor haar willen zorgen! Het was haar zo gegund.... 

De laatste dagen gaf de poes het op. Het is mooi geweest zo .... Dipsy mocht maar vijf jaar oud worden

Voor onze Dipsy

Er zijn geen woorden voor een zieke,
van wie je weet; ze redt het niet
Je streelt haar koppie, je ziet haar ogen,
je bent bevangen door verdriet.

Toch ben je dankbaar voor haar einde,
dat na zoveel moedig strijden kwam,
omdat het niet alleen haar leven,
maar ook haar lijden overnam…