Vaak op momenten dat je het niet verwacht, wordt een beroep op onze expertise gedaan. Dan moet je direct kunnen omschakelen en al je kennis en ervaring paraat hebben staan. Zo zit je midden in "Goede Tijden, slechte Tijden" en zo krijg je een noodgeval op je pad. Of krijg je een telefoontje op het tijdstip dat je net je eigen mandje in wilt duiken...
 |
| Even bankzitten voor het slapen gaan. Knuffels uitdelen. En terugkrijgen! |
Zo ook op deze doordeweekse dag. Het is al laat op de avond als de telefoon gaat en ik zie dat een bekende donateur van onze stichting ons probeert te bereiken. Op dit tijdstip weet ik dat er dan wat aan de hand moet zijn. Zo laat zal de Beverwijkse mij niet bellen voor een kletspraatje. Ik laat haar rustig haar verhaal doen, en herken direct dat het om de zwerver gaat die zij al jaren verzorgd. In de loop der tijden heeft ze zijn vertrouwen enigszins kunnen winnen, en kwam de witte kater steeds vaker bij de familie aan huis.
Het beestje kreeg een eigen voerbakje, en een prachtige Iers / Schotse naam: Seamùs, wat zo veel betekent als vertegenwoordiger. Ik weet niet wàt hij vertegenwoordigt maar voor haar is Seamùs gewoon een gezinslid geworden en ze maakt zich zorgen. Ernstig zorgen. De kater werd steeds magerder maar vooral viezer. Zijn ooit prachtige witte vacht is inmiddels meer dan grijs. Het felle karakter is verdwenen en de trotse kater zit als een zielig hoopje op de stoep. Wat ze nooit eerder kon, lukt nu wel; ze kan hem oppakken en in een reismand stoppen.
Maar wat nu? Ze kan hem niet de hele nacht in zo'n kleine mand opgesloten laten. Loslaten in huis, in bijzijn van haar eigen katten is ook geen verstandig plan, zeker nu Seamùs duidelijk iets onder de leden heeft. De Dierenambulance wordt gebeld. Die willen alleen komen als de kat direct medische hulp nodig heeft. En nee, zó erg is het nu ook niet. Hij red het heus tot morgen....
Het zit haar niet lekker en ze belt mij om raad. Breng hem asjeblieft hierheen vraag ik haar. Tien minuten later staat ze met Seamùs voor me. Het beestje is graatmager en heeft onmiddellijk vocht nodig. Hij voelt warm aan en ik durf te wedden dat hij koorts heeft. Ik durf hem echter geen pijnstilling te geven omdat hij mogelijk nierfalen heeft. Na mijn bemoeienis stop ik de makke zwerver in een kennel. Voorzichtig eet hij iets maar al snel stapt hij in zijn bedje en valt in slaap.
Daags daarna zijn we met Seamùs naar de dierenarts geweest. Sowieso moet hij gecastreerd worden, maar eerst wil ik dat hij op Fiv / FelV (kattenaids en leukemie) wordt getest. Deze dodelijke ziektes komen we vaker tegen bij ongecastreerde katers en de symptomen zijn zoals die bij Seamùs; koorts, sloom, niet eten en uitdrogen. Symptomen die overigens nog bij tal van andere ziektes passen... dus gaan we verder zoeken als blijkt dat de Fiv / Felv test goed is. Suikerziekte, nieren, schildklieren. We vinden niets. Tot we bij de leverwaardes komen. Die zijn sky-high...
Het is een lastige situatie. Seamùs mag geen pijnstilling die ook de koorts zou doen afnemen. Wel krijgt hij antibiotica en infusen en gaan we heel hard duimen dat we niet te laat zijn. De castratie laten we even voor wat het is. Eerst moet de zwerver stabiel worden. We zitten er boven op en houden hem met argusogen in de peiling. Maar ook wij hadden niets kunnen doen, als Seamùs niet het geluk had dat er mensen in zijn buurt waren die een oogje in het zeil hielden. Die de zwerver een beter leven gunnen. En die durfden in te grijpen. Seamùs had anders waarschijnlijk binnen een week een pijnlijke en langzame dood gestorven. In zijn eentje, onbeschermd en buiten... Wordt vervolgt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten