Jamilla zonder oor, maar mét staartje ...

Het verhaal van Jamilla heeft een bijzonder staartje gekregen:
Lang leve Facebook, want dankzij dit supersnelle medium kwamen we vandaag in contact met de familie die al maanden voor onze vermiste zwerfster Jamilla zorgde. Dankzij deze mensen kon Jamilla gevangen worden voor de broodnodige medische zorg en is ze nu veilig bij ons terug in de opvang. Tijdens het gesprek met deze familie, vertelde zij dat er nóg een kat bij hen in de tuin zat. En laat die nu sprekend op Jamilla lijken.

Diégo (voor) & Jamilla werden goed verzorgd op de Doorneberglaan

Bij ons gingen direct de alarmbellen af. Het zou toch niet waar zijn? Want Diégo, die net als Jamilla al jaren vermist is, lijkt heel veel op...zijn zus Jamilla! En de twee waren ook eigenlijk altijd samen.... Gelukkig konden de melders wat foto's mailen die we direct vergeleken met die van ons. Verdomd, dit was 100% zeker Diégo. Wat een verrassing. Zo hebben we niet één, maar twee van onze oude zwervertjes terug.

Diégo moet gevangen worden want wat zou het fijn zijn als we hem snel met zijn zus Jamilla kunnen herenigen! Beide katten zijn minstens 10+ en worden te oud om op straat te moeten leven. En wat als ze verder zouden zwerven....

Nou ja, nog niet helemaal. Want Diégo moet nog gevangen worden en dat wordt nog een dingetje. De kater is nog schuwer dan Jamilla en zeker niet gek. De kans dat hij de vangkooi in gaat lopen is niet zo heel groot. Daarnaast zittten wij midden in een heel drukke periode. Aanstaand weekend staan we met kramen op verschillende evenementen, en daarnaast zijn we ook actief aan het vangen bij de Put-kat. Ook deze poes laat zich niet zo maar vangen en het kost ons uren tijd om met vangkooien heen en weer te rijden en ze te controleren.

Doordat met name Annet veel bezig is met de Put-kat en geregelt de wacht houdt in dit gebied, zijn we achter nóg een geweldig nieuwtje gekomen; De Put-kat hebben we ontdekt doordat we op zoek waren naar een zwarte kat die midden in de nacht was overreden. Ondanks intensieve speurtochten door manshoge struiken hebben we de zwarte kat nooit gevonden, maar stuitten we per toeval dus op de put waar een moederpoes met kitten rondzwierf. We namen uiteindelijk aan dat de zwarte kat was overleden al bevreemde het ons dat we nooit een lijkje hebben gevonden.

Achteraf blijkt dat ook niet zo vreemd, want de zwarte kat blijkt nog springlevend te zijn en nu al een paar keer door Annet gesignaleerd! Hartstikke fijn bericht natuurlijk, dus de vangkooien rondom de Put zijn ook voor hem / haar gereserveerd... Daarnaast hebben we gereageerd op een oproep van een paardeneigenaar. In de omgeving van haar stal lopen drie volwassen verwilderde zwerfkatten rond waarvan twee een nestje kittens hebben. Ieder jaar komen er meer katten bij en het loopt nu echt uit de hand. Ook daar gaan we volgende week vangen in de hoop dat we in ieder geval de kittens nog tijdig kunnen socialiseren en herplaatsen. Als voorwaarde voor onze hulp is afgesproken dat de drie volwassen katten terug mogen naar stal waar ze blijvend verzorgd worden.

De Put-poes, gesnapt door een geleende Wildlife-camera

Druk dus... op drie verschillende plaatsen vangen kost heel veel planning en vooral tijd. Om niet te zwijgen over het werk wat te wachten staat nadat we deze katten hebben gevangen. Want dan volgen nog ettelijke bezoekjes naar de dierenarts en alle nodige administratie; castraties, vaccinaties, inschrijvingen en chipregistraties. In de 'vrije' momenten daartussen moeten we nog het nieuwe bureau in elkaar zetten en gaat de gewone dagelijkse verzorging ook door. Daarnaast proberen we nog steeds een rommelmarkt te plannen waarvoor we ook langs diverse adressen moeten rijden om spulletjes op te halen. Staan er afstandadoptie-baasjes te wachten op de beloofde nieuwe foto's van 'hun' adoptiekatten, moeten de schuilhokken in de haven gerepareerd of vervangen worden en is onze 'to-do' lijst eindeloos lang. Voorlopig gaan wij ons niet vervelen. 

We hebben gelukkig een heleboel vangkooien in alle soorten en maten. Komende week (of weken) zullen ze alle 9 in gebruik zijn!

Jamilla zonder oor ...

Bijna twee jaar geleden wisten we al dat de 12-hoog flat op de Orionweg gesloopt zou worden. Dat hield in dat we de groep zwerfkatten die daar al sinds de jaren '80 woonden, moesten vangen en herplaatsen. Het zou een hele klus worden. Het ging toen nog om zo'n 8 tot 10 volwassen verwilderde katten. Ze werden dagelijks verzorgd en er stonden meerdere schuilhokken rond de flat, in de bosschages.
 

De Orionwegflat is inmiddels verleden tijd. Bij de pijl was de voerplek waar we al jaren zwerfkatten verzorgden....

De vangactie werd plotsklap urgenter; na de vreselijke dood van zwerfkat Milo, die door twee honden was opgejaagd en doodgebeten, bleek dat we meerdere zwervertjes misten. Katten die dagelijks op de voerplek zaten, waren ineens spoorloos. Omdat we sterk het vermoeden hadden dat ook zij hetzelfde lot hadden ondergaan als Milo, besloten we dat we de resterende katten eerder moesten verplaatsen.

Met name verzorgster Daniëlle heeft maanden lang met de vangkooien in aanslag op wacht gezeten en wist in korte tijd vrijwel de hele groep zwerfkatten te vangen. Enkele van hen zijn voor herplaatsing naar het asiel gegaan, het merendeel woont nu veilig in onze opvang omdat ze te verwilderd zijn om nog elders een thuis te vinden. Uitzetten in de haven is geen optie; het risico dat ze teruglopen naar hun vertrouwde stekkie is te groot.
 

Jamilla in de 'goede oude tijd', op haar stekkie die er inmiddels niet meer is ...

Helaas waren er drie katten die we niet te pakken kregen omdat ze slechts heel af en toe op de voerplek kwamen. De vangkooien hebben tevergeefs nog weken na de grote vangactie klaar gestaan voor dit trio, in de hoop dat we ze toch nog konden meenemen. Ze hebben zich echter nooit meer laten zien. We moesten ons erbij neerleggen: Diego, Snoet en Jamilla waren hun eigen weg gegaan....

Tot we afgelopen vrijdag een telefoontje van het Kerbert asiel kregen. Er was daar een 'valse' kat binnengebracht en één van de medewerkers herkende daarin onze Jamilla. We kregen per mail een foto en er was geen twijfel mogelijk. Dit was ons heksje! En hoewel ze zwaargewond was, had ze nog zoveel vuur in haar dat de behandelende dierenarts het al snel moest opgeven. Hij kon niet veel voor haar betekenen. De meegegeven medicatie kon ook in het asiel niet aan haar toegebracht worden, want Jamilla is onbenaderbaar. 

De meiden van het asiel waren minstens net zo opgelucht als wij dat ik Jamilla kwam ophalen, al was het om andere redenen. Wat zijn we blij dat we onze oude zwerfster weer veilig terug hebben! We zijn de asielmedewerkers dankbaar dat ze de link tussen de zwerfkat en ons snel hadden gelegd en contact zochten.

We hebben een klein beeld gekregen van Jamilla's verhaal na de sloop van haar leefgebied. Het blijkt nu dat ze haar heil had gevonden in de achtertuin van dierenvrienden, een kilometer verderop. Een jaar lang is ze door die mensen gevoed en mocht ze in hun tuin wonen. Tot ze haar donderdagsavond met een bloedende kop vonden. Haar rechteroor was geheel verdwenen, op een klein randje na. Wat overbleef was één bloedrode massa. Niemand weet wat er precies is gebeurd. Misschien heeft ze klem gezeten, of wellicht heeft een hond haar te pakken gehad, maar ze heeft haar vrijheid moeten bekopen met het verlies van een oor.

Inmiddels is ze gister geopereerd. Haar oor, of wat daar van over is, is gehecht en ze krijgt om de dag injecties pijnstilling en antibiotica. Jamilla komt er wel weer boven op, dankzij tijdig ingrijpen van haar tijdelijke pleegouders. Die ook nog zo dapper waren om de gewonde en verwilderde poes in een reismand te stoppen, iets wat de gealarmeerde dierenambulance niet lukte (!). Lieve mensen, dank voor de goede zorgen! Jamilla is veilig en we hopen dat ze haar draai in onze opvang gauw zal vinden, in gezelschap van haar oude groepsgenootjes Blondy & Ricardo.... 

Jamilla zoals we haar vrijdag aantroffen: bang, gewond en met pijn. Foto's maken blijft moeilijk bij een verwilderde kat maar duidelijk zichtbaar is haar afgerukte oor. Althans, de gevolgen daarvan....

Musje ...

Nog geen half uur geleden staat een buurvrouw voor de deur. In haar handen ligt roerloos een klein vogeltje. "Buuv, de mussen vallen dood van mijn dak" is haar gevatte uitleg. Ik moet ondanks het akelige stilleven in haar handen toch glimlachen. "Gelukkig is het er maar één." 
En dood is het beestje nog niet, maar het scheelt niet veel. Ik denk niet dat het diertje het gaat redden, het voelt al  slap als ik hem overneem. Ik stel de mus veilig en leg het in een doos, omringt door pluchen muizen, voor wat warmte en steun.

Ik weet weinig van vogels. Wel wat van stervende dieren. De kans dat Kleine Mus zal overleven is nihil. Ik zie geen verwondingen, heb ook geen idee wat er is gebeurt. Maar Kleine Mus is in ieder geval veilig. Ik bedank de buurvrouw voor haar moeite. Ik ben blij dat ze besefte dat ook dit vogeltje welkom bij ons is, al heeft het niets met een zwerfkat te maken. In al die jaren hebben we inmiddels voor de nodige kippen, konijnen, vogels en egels gezorgd. Meestal tijdelijk tot de diertjes door konden naar een gespecialiseerde opvang. Helaas zal het met Kleine Mus waarschijnlijk niet zo ver komen, maar in ieder geval wordt hij omringd met warmte en liefde omdat hij net op het juiste moment werd gevonden door een zorgzaam mens. Dank je wel buuv!

Voorproefje Dierendag ....

Kijk ik zojuist de post door, vind ik twee enveloppen met verrassende inhoud: de één is een kaartje van onze vriendin Lucy (we denken aan je meid!). Ondanks dat zij nu hondsberoerd op bed ligt heeft ze kans gezien om deze lieve kaart te sturen mét daarin de belofte dat er nog wat aan komt, speciaal voor dierendag. Toppertje onze Luus!

De tweede enveloppe is van een anonieme Kanjer die zomaar 50 euro heeft langs gebracht. Zodat we met Dierendag wat extra's voor onze 150 katten kunnen kopen. Lieve Anoniem, geen idee wie je bent, maar wat een ontroerend gebaar!

Kippenvel momentje ...

Fijne dierenwinkels, lieve mensen ...

Deze week kregen we wederom een telefoontje van vrienden Sander & Yvon, die het lijntje zijn tussen dierenwinkel Pets Place in IJmuiden en ons. Of we even langs wilden komen met een lege auto... Je raad het al; die ging vol weg! Een krabpaaltje rijker en met heel veel heerlijke Royal Canin brokjes kwamen we thuis. De heer Bormann van Pets Place; bedankt!

Zakken vol Royal Caninbrokjes: Wat zijn de katten dol op deze verwennerij!

Ook onze eigen vaste dierenwinkelier Meijer in Beverwijk melde dat hij nog wat spullen had staan die wat waterschade hadden geleden door lekkage in hun opslag. De krabtonnen en kruiptunnel waren nauwelijks aangetast maar daardoor evengoed niet verkoopbaar meer. We waren de koning te rijk met de drie geweldig leuke krabtonnen die allemaal direct in gebruik zijn genomen. Gaaf!

Krabpalen hebben doorgaans niet zo'n heel lang leven bij ons. We zijn dan ook erg blij met nieuwe exemplaren!

Ook tuincentrum Welkoop gaf een kleine geste mee toen we daar deze week waren om de inzamelactie aanstaande zaterdag te bespreken. Ook hier gingen we met armen vol weg; een paar dozen Felix natvoer en wat snacks. Onze katten keken steeds vrolijker!!

Als laatste een Dank-je-wel aan de familie Galjaard uit Haarlem. Deze lieve mensen steunen ons al zolang ik mij herinneren kan. Lang dus... Ook vandaag belde mevrouw Galjaard op om te vragen of ze weer wat langs kon brengen voor de kids. En daar zeggen wij natuurlijk geen 'nee' tegen. Bedankt lieverds!

En als laatste kregen we bericht van Dierendonatie.nl dat het geld voor de twee Kalax-kast schuilhuisjes door de donateurs bijéén gesprokkeld was. Ze zijn besteld en we verwachten de schuilhuisjes binnenkort. Wat is dit project weer snel behaald. Bedankt gulle gevers!

Voor in onze nieuwe archiefkast annex buro: twee schuilhuisjes voor het schuwere kantoorpersoneel (op vier poten)

Persbericht, evenement voor zwervertjes rondom Dierendag

ZWERVERTJES DUBBEL IN DE KIJKER…

Aanstaand weekend wordt Wereld Dierendag alvast voorbereid bij Stichting Zwerfkatten havengebied IJmuiden. Maar liefst twee dagen lang doen vrijwilligers extra hun best om ‘hun’ zwervertjes op 4 oktober in het zonnetje te kunnen zetten. De stichting, die geheel afhankelijk is van giften heeft weinig budget voor aanvullende zaken als kattensnacks en dure producten als wormenmiddeltjes. Om de populatie gezond te houden, en tevreden, zijn deze zaken regelmatig nodig. Daarom gaan de kattenverzorgers zaterdag 30 september en zondag 1 oktober op pad:

“Zaterdags staan we bij tuincentrum Welkoop, op de Hagelingerweg in Santpoort-Noord. Ieder jaar rond Dierendag houden we daar een inzamelactie. We vragen klanten van dit tuincentrum om op de dierenafdeling iets voor onze organisatie aan te schaffen. Dat kan een blikje kattenvoer zijn van 0,50 cent maar ook een tube ontwormpasta van 20 euro. We kunnen alles gebruiken, van kattenbakkorrels tot voer!” De stichting, die niet alleen verwilderde populaties zwerfkatten castreert en bijvoert maar ook een opvang heeft voor gewonde en onplaatsbare (zwerf)katten, staat bij de ingang om de goederen in ontvangst te nemen op zaterdag 30 september tussen 12 en 16 uur.

Wij staan er zaterdag weer helemaal klaar voor bij tuincentrum Welkoop!

Daags daarna kunt u de dierenvrienden tegenkomen bij de Open Dag van Dierenambulance Kennemerland. Dan probeert de kattenclub spulletjes te verkopen om met de opbrengst de meest noodzakelijke kattenzaken te kunnen aanschaffen. “We  hebben een kraam vol betaalbare spullen voor huisdieren en leuke kleine kadootjes voor hun baasjes. Maar bijvoorbeeld ook paardrijbroeken voor jonge ruitertjes.” Daarnaast geeft de zwerfkattenorganisatie op deze dag vooral  voorlichting en adviezen op het gebied van kattengedrag. Het belooft zondags een gezellige dag te worden op de Kleine Houtweg, want diverse collega’s houden de kattenstichting gezelschap. Er is een varkensopvang, een frettenvereniging, een imker en er komt nog veel meer beestenspul! Ook worden diverse spelletjes en workshops gedaan.

“We gaan een druk weekend tegemoet. Onze vrijwilligers zetten zich graag in om met zijn allen zo veel mogelijk dieren wat extra’s te kunnen geven. In ons geval gaat het om 150 kansloze katten die we dagelijks verzorgen. Die willen we op Dierendag net iets meer verwennen. Kunt u niet komen maar wilt u wel iets extra’s geven: dat kan via NL85INGB0004761772 tnv St. Zwerfkatten IJmuiden ovv Dierendag. Of kijk op kattenbabbels.blogspot.com of op de Facebookpagina van de stichting.

Onze éénogige Pommetje hoopt op meer lekkers tijdens Dierendag ....

Vakantie....

Alle vrienden en familieleden zijn inmiddels terug van hun vakantie, met enthousiaste verhalen en geweldige foto's. Ik luister en kijk er graag naar. Ik laat hen de filmpjes zien van hun katten waar ik op heb gepast; ook voor de beestjes was het een leuke tijd en ze hebben zich vermaakt. Helaas zit een vakantie er voor ons niet in, maar dat neemt niet weg dat we tijdens deze laatste mooie september-dagen het er toch nog even van nemen. 

In alle vroegte de dieren verzorgen en dan de auto in. Even geen katten om je heen, even met iets anders bezig zijn. En dan rijden we rechtstreeks naar één van onze favoriete plekjes: de Geitenboerderij in het Amsterdamse Bos, de Kweektuin in Haarlem of kakelverse appeltaart eten in de fruitpluktuin West bij Halfweg. Even twee uurtjes relaxen en niets doen.... We genieten er dubbelop van, wetende dat het slechts van korte duur is en het weer het straks niet meer toe laat. 

De appel valt niet ver van de boom; even weg van de katten, om te lunchen tussen de ... kippen! Pluktuin West, heerlijk vega-lunchen, zelf bio-fruit plukken en uitgebreide natuurwinkel. Lekker!!!

Dierendonatie & Dierenlot ...

Soms is het gewoon even nodig dat we een extra "Dank-je'-wel" plaatsen, in dit geval een bedankt aan Stichting Dierendonatie en Stichting Dierenlot. Omdat we zo blij zijn met de geboden steun en we hopen door daar aandacht aan te besteden, zij op hun beurt ook weer geholpen worden.

Via Stichting Dierendonatie hebben we al heel veel goederen in ontvangst mogen nemen. Zaken waar we echt om verlegen zitten, vaak met een hoog prijskaartje er aan. Dieetvoeders, inspectie-camera's, bureaustoelen. Je kunt het zo gek niet bedenken. Deze spullen worden bijéén gezameld door donateurs die liever geen geld overmaken naar een organisatie maar wél een handje mee willen helpen. De afgelopen tijd hebben we onder andere nieuwe speel- en schuilkubussen ontvangen die tegen een stootje kunnen (lees regen) en dus in het buitenverblijf voor vermaak zorgen. 

Dove Pluis bij de zojuist gearriveerde voorraad krachtvoeders, met op de achtergrond het nieuwe schuilhok met de speelkubussen.

Ook de nieuwe krabpaal gaat daar een plekje krijgen, want deze is zo stevig dat hij ook tegen wat water kan. Ideaal voor onze verwilderde opvangkatten die altijd buiten willen zitten. In weer en wind bivakeren ze in de open lucht. Wat is het dan fijn om te zien hoe met name deze groep van de nieuwe spullen geniet en daar dankbaar gebruik van maakt!

En Pluis, die graag als model fungeert, op de nieuwe waterbestendige krabpaal

De zieke en zwakke broeders zijn niet vergeten en kregen een fijne voorraad aan krachtvoer. Graanvrije brokjes die extra voedingswaarde hebben maar vooral ook gegeten worden door de zieke katten die eigenlijk niets meer binnen houden. Dat geldt ook voor de peperdure blikjes ZiWi-peak en Hermann's. Dit voer kan letterlijk hun leven redden!

Daarnaast een grote dankbetuiging aan Stichting Dierenlot. We hebben het vaker gezegd; deze club is één van de weinige grote organisaties die daadwerkelijk directe hulp bied in noodgevallen. Zoals wij onlangs met een uitbraak van Giardia te maken kregen, met daar bovenop een vlooienplaag. Vlooien komen echter nooit alleen maar nemen lintwormen mee, dus moesten we 3 plagen bestrijden. Al deze parasieten kunnen immers dodelijk zijn, zeker bij zwakkere katten en bij kleine kittens. Hetzij door de aanhoudende en hardnekkige diarree, hetzij via bloedarmoede door de vlooien. Zaak dus om meteen in te grijpen, voor deze monsters in ijzingwekkende snelheid zichzelf vermeerderen....

Marya met Keizer in de houtgreep voor de nodige ontvlo-sessies

Nu hebben wij altijd bestrijdingsmiddelen en medicatie op voorraad, maar bij deze plagen moesten àlle katten behandeld worden. Een onverwachte uitgave van ruim 1000 euro. Geld dat er niet is. Dankzij St. Dierenlot konden we deze week alles bestellen wat nodig was om onze katten van hun ongewenste en gevaarlijke parasieten af te helpen. Daar wij niet alle opvangkatten een pilletje kunnen geven hadden we een heel scala aan producten; pasta's, sprays, pillen en pipetten. Maar ook om de omgeving (vlooieneitjes en larven) schoon te krijgen en thuistests om zelf na twee weken te controleren of de Giardia inmiddels is uitgeroeid. 

Het blijft een raadsel hoe deze parasieten de kans hebben gekregen, daar we alle nieuwkomers eerst behandelen tegen vlooien, wormen én preventief tegen Giardia. We horen echter steeds vaker dat ook anderen meer moeite krijgen om deze monsters te elimineren en dat alleen de duurdere producten nog werkzaam blijken te zijn. We zijn in ieder geval reuze dankbaar dat St. Dierenlot de noodzaak inzag en direct reageerde op onze steunaanvraag. Daar bleef het echter niet bij:

De gigantische voorraad producten paste niet eens op de foto. Toch is dit 'maar' voor twee behandelingen van de hele groep!

Een ongeluk komt nooit alleen en met de storm die de afgelopen week heeft gewoed hebben we flink wat water- en stormschade opgelopen aan ons dak. Schade die nooit wordt vergoed door een verzekering. Om erger te voorkomen, zeker nu het zo blijft regenen, is ook hier werk aan de winkel om onze quarantaine-ruimte droog te houden en de katten óp het droge. Ook hierbij heeft St. Dierenlot een helpende hand geboden waar we hen meer dan dankbaar voor zijn. Wordt vervolgt....

Lekkage na storm en overmatige regenval ....

Buurtkinderen helpen handje mee ....

Onze opvang staat in een apart wijkje. Geen doorsnee buurt met doorsnee gezinnen. Onze wijk ligt ook net even buiten Velsen-Noord en het is wat lastig te vinden. Maar juist omdat dit geen doorsnee buurtje is, passen wij hier zo goed tussen. Toen we hier een jaar of zeven geleden onze intrek namen waren we wat huiverig voor de reacties van de andere bewoners. Al die katten, wat zouden ze daar van denken? Geheel onterecht maakten wij ons zorgen zo bleek als snel. Alleen onze overbuurvrouw had op dat moment zelf al 20 katten rondlopen en nadien bleek dit zo ongeveer de meest kinder- en huisdier-rijke wijk in de regio te zijn. In de achtertuintjes leven de nodige kippen, en op enig moment zelfs een paard....

De Lethstraat, samen met Westerwijkstraat, Noorderlaan en Van Nidekstraat het         'Pen-Dorp', voorheen ook wel 'Indianendorp'

Deze bijzondere buurt wordt ook wel het PEN-dorp genoemd, naar de centrale van de PEN die bijna in onze achtertuin staat. En soms krijgt het ook het stempel van sociaal zwakkere wijk. Niets is minder waar; deze wijk is sociaal juist heel sterk! Mensen passen op elkaar (nee, ze létten niet op elkaar), er worden activiteiten georganiseerd en iedereen probeert een ander te helpen. Dit kan snel uitmonden in overmatige bemoeienissen, maar gelukkig is er een duidelijke grens. We helpen waar nodig, maar laten een ieder ook zijn eigen ding doen zonder oordeel te vellen. Nu klinkt dit misschien iets te rooskleurig, maar feit is dat hier allerlei pluimage woont en niemand raar op kijkt van al die paradijsvogels bij elkaar. Het geeft niet of je als alcoholist door het leven gaat, een 80-jarige biker bent, een gezin met drie moeders hebt. Of een kattenopvang in je achtertuin begint....

Hier wordt echt nog een pannetje soep gebracht als je ziek bent, steekkarretjes uitgeleend met een verbouwing en gewaarschuwd als je dakpannen rondvliegen bij een storm. Geweldig! Dus was het ook niet zo vreemd dat ik op een zeldzaam mooie zomerdag in gesprek raak met een paar buurtkinderen die vervolgens heel spontaan aanbieden om te helpen. Eerst met het sorteren van de ingezamelde kleding, maar schijnbaar was dit niet genoeg. De steeds groter wordende groep vroeg of ze nog meer voor de zwerfkatjes kon betekenen? Voor ik iets kon zeggen bedacht de oudste dat een collecte in de buurt wel eens erg zinvol kon zijn. De groep splitste zich en verdween de wijk in. Een uur later werd er met trotse koppies een bedrag van dik 26 euro ingeleverd. Nu ben ik niet zo heel handig met kleine kinderen maar dit ontroerde mij toch enorm. Uiteraard kregen ze allen een kleinigheidje en liep ik de rest van de dag met een glimlach op mijn gezicht!

Als kinderen de toekomst zijn, zit het hier wel goed ....

Bureau perikelen...

Dankzij onze noodkreet op dit blog en op onze Facebook-pagina, konden we eindelijk Het bureau bestellen waar zo vurig op gewacht werd. Het was echt geen doen meer om met het toetsenbord op schoot onze administratie te moeten afhandelen. Wat waren we blij dat er zo snel én gul werd gereageerd op de vraag of jullie asjeblieft konden helpen!

Het bureau waar we al een poos likkebaardend naar aan het kijken waren werd besteld en het aftellen begon. Er was een levertijd van enige weken dus we moesten nog even geduld opbrengen. Echter, de weken gingen voorbij en elke dag werd hoopvol de deur geopend als de postbode in aantocht was, maar helaas....geen bureau.

Na enige tijd ontvingen we een mailtje van de leverancier; Het bureau was niet leverbaar meer. Foutje van de fabrikant die vergeten was om dat ook aan de verkoper te melden. En helaas was 'ons' bureau nergens anders leverbaar. Het geld is netjes naar onze rekening teruggestort en de zoektocht naar een vervangend bureau begon. We hebben immers nogal wat eisen: makkelijk schoon te maken, heel veel bergruimte voor dossiermappen en ordners, alle kleine kantoorspullen maar ook voor grotere apparaten als printers. Afsluitbaar, zodat de katten het niet weer onder kunnen plassen, kapot krabben etc. etc. En dat alles ook nog in een klein en compact formaat want onze 'kantoorruimte' is beperkt.

De chaos is compleet met de komst van nóg meer dozen en pakketten....

Wat wij zoeken blijkt niet te bestaan, althans, niet binnen ons budget. Dus dat vraagt om creatief en buiten the box denken. Uiteindelijk zijn we er uit gekomen. Afgelopen week zijn Freek en ik naar Ikea getogen (wie had dat gedacht) en hebben onze slag geslagen. De ambu lag uiteindelijk vol met planken, kasten, kastjes en een bureaublad. Van deze verzameling gaan we nu zelf een bureau creeëren, god helpe ons. De welbekende Kalax vakkenkast krijgt laden en deurtjes op de onderste rij ter bescherming van onze spullen en verder is er ruimte genoeg voor de overige paperassen. Het moet alleen nog even in elkaar gezet worden....

Het resultaat laten we uiteraard zien!

Dit zou de basis van ons nieuwe bureau moeten worden. Als het enigszins mee zit ....

Geen Poes maar een Noezel

Na het plotselinge inslapen na een zeer ongelukkige sprong van mijn geliefde Noortje diende zich al snel een ander huismaatje zich aan. In de opvang zat een vreemde. Geen poes of kater, maar een noezel.
Een Noezel lijkt heel erg op een kat, eet ook graag kattenvoer, waarbij ze netjes hun gezicht aflikken

Verder zijn ze goed in kattenkwaad en het zich bevinden op plekken die nadrukkelijk door de andere huisbewoners niet op prijs gesteld worden

Deze Noezel heet Suzy. Dat wordt dus al heel snel Snoezel, maar het is toch echt S.Noezel.
Ze is in tegenstelling tot voorgangers Noortje en Clementine wel wat onhandig en valt nog al eens van armleuningen, kasten enzo. Een ander verschil is de sociale omgangsvorm. Waar Noortje een hekel had aan elke ander mens (een uitzondering Dita, dochter van vrienden) en Clementine gewoon de baas van de wereld was en zich daar naar gedroeg, terecht, is Suzy de Noezel heel sociaal en komt iedereen begroeten.

Noezels zijn ook verantwoordelijk voor het werkwoord Snoezelen, een echte kracht van deze bijzondere katachtige

We zullen jullie op de hoogte houden van de ontwikkelingen met dit bijzondere dier, waar ook wij geen ervaringen mee hebben
Stichting "Zwerf" Noezels Velsen