Geheel onverwacht heeft onze kleine Perzische kater Pax ons verlaten. Een dag of tien geleden is hij geopereerd aan een oor wat verschrompelde. De gehele oorschelp werd verwijderd, en de dagen daarna leek Pax zich goed te herstellen. Tot hij ineens eergisteren niet meer wilde eten, de koude grond op zocht om daarop plat op zijn buik te blijven liggen. Iets wat katten graag doen als ze het benauwd hebben. Iets waar Pax ook duidelijk last van had. Nu is benauwdheid iets wat redelijk standaard is bij een Pers, maar je zag dat Pax nu echt moest zwoegen om genoeg zuurstof binnen te krijgen. Hij had het zwaar.
Vandaag moest hij voor controle van het oor naar de dierenarts die ik al had gewaarschuwd dat er meer aan de hand was.
We hebben röntgenfoto's laten maken bij Pax, en die lieten niets re
raden over: een long was 'weg', in plaats daarvan zat een grote massa.
Pax had een grote tumor in zijn long. In overleg met de dierenarts
hebben we besloten dat Pax rust heeft verdiend. Veilig op mijn schoot is
hij vredig heengegaan. Mijn warme tranen op zijn witte warrige vacht.
Dag lieve kleine vriend. Drie mooie jaren heb je bij ons gewoond en
hoorde je bij ons gezin. Ik ga je missen mopperende pluizenbol!
Foto: Pax was het resultaat van verkeerd fokken en de 12-jarige kater mankeerde wel meer. Zo had hij altijd vachtproblemen, omdat zijn haar binnen no-time vervilte, ondanks geregelde bezoekjes bij de trimmer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten