Koe

Nadat we vorige maand met Koe bij de dierenarts zijn geweest en we er achter kwamen dat hij Spondylose heeft (verstijving in de ruggengraat), is de behandeling, die vooral uit pijnbestrijding bestaat, ingezet. In eerste instantie leek Koe daar goed op te reageren. Hij werd weer vrolijker en energieker. Tot een paar dagen geleden. Van de ene op de andere dag werd Koe doodziek. Lag alleen maar in een hoekje en had duidelijk pijn, veel pijn. Maar dat leek niet vanuit zijn rug te komen. Direct hebben we hem lekker in het woonhuis gehaald, waar het net wat warmer is en de toezicht groter. Koe leek dat in ieder geval te waarderen maar echt beter ging het niet. Ook wilde hij niet eten en bleek hij in twee weken tijd ruim een kilo te zijn afgevallen. Nu wisten we dat Koe in het verleden eerder last van een alvleesklier ontsteking heeft gehad en dat is een serieuze aandoening die directe medische aandacht vraagt. Alle symptomen wezen wederom in die richting dus hebben we geen seconde meer getwijfeld en direct een nieuwe afspraak bij de dierenarts gemaakt. Gister hebben vrijwilligers Shelly en Lenneke hem meegenomen en op de praktijk aangekomen werd bloed afgenomen en infusen gegeven. Het feit dat Koe dit toeliet, was eigenlijk alarmerend genoeg want normaal is hij niet de meest makkelijke kater als het gaat om dit soort zaken.

Koe zoals we hem allemaal kennen: lekker buiten in de zon!

De uitslag van de bloedwaardes lijkt ons vermoeden te bevestigen maar helemaal duidelijk is het nog niet. Pancreatitus is een lastige diagnose en meer onderzoek is nodig. Daarom is Koe op de praktijk gebleven en moesten de meiden met lege handen naar huis. En dat is toch even slikken. Het blijft lastig om je doodzieke vriendje achter te moeten laten. 

We moesten Koetje achterlaten bij de dierenarts. Hopelijk mag hij vandaag weer mee naar de opvang!Bijschrift toevoegen

We hopen vandaag op meer en beter nieuws en vooral dat Koe weer naar huis kan. We kunnen onze XXL kater nog lang niet missen! Het zal nog een lang traject worden om hem er bovenop te krijgen. Pancreatitus heeft een overlevingskans van 50 % en zal levenslang op de loer blijven liggen. Helaas bestaan er geen echte medicijnen tegen en is het geven van vetvrije voeding de beste remedie. Normale pijnstilling mag je niet geven bij deze ziekte, omdat dat het juist verergert. Daarom leek het eerst zo goed te gaan toen Koe de Onsior pijnstilling kreeg tegen Spondylose, maar helaas heeft dat juist de Alvleesklierontsteking getrikert. Iets wat je helaas niet van te voren kunt weten ...
Shelly gaat zo direct op ziekenbezoek en hopelijk komt zij terug met onze grote vriend! Wordt vervolgd....

In de opvang wilde hij niet meer geaaid worden, op schoot of opgetild omdat dit pijn deed. Bij de dierenarts wilde hij heel graag nog even op een warme bekende schoot liggen.

Update Koe:
Vanmiddag heeft Marya overleg gehad met de behandelende artsen en besloten dat Koe dit weekend nog in opname blijft. Ondanks dat hij iets kwieker is wil hij nog niet zelfstandig eten en wordt hij met een infuuspomp van vocht voorzien. Dit kunnen wij niet in de opvang. Daarnaast gaan ze waarschijnlijk over op sonde-voeding wat voor Koe prettiger is. Het is inmiddels wel duidelijk dat het echt om Pancreatitus gaat. Helemaal zeker weten kun je het niet, het zou ipv een ontsteking ook een tumor op die plek kunnen zijn maar daarvoor moet een echo worden gemaakt. Dat zal door een specialist gedaan moeten worden en zelfs die zal niet altijd kunnen zien of er daadwerkelijk meer speelt.
Besloten is om hem tegen de alvleesklier ontsteking te behandelen. Mocht dat niet aanslaan dan kun je er voorzichtig vanuit gaan dat er meer loos is maar je tegelijkertijd ook afvragen of verder onderzoek en / of behandeling zinvol is. Vooralsnog gaan we uit van de meest positieve optie en dat is de Pancreas ontsteking. En daar wordt nu hard aan gewerkt!

Shelly heeft Koe vandaag een paar keer bezocht en ook een lekker warm mandje voor hem gehaald. Hij zit in de quarantaine-ruimte waar hij alle ruimte heeft, dus niet in een hokje.