Marya Dekker, coördinator, oprichter en hoofd verzorging van de Stichting Zwerfkatten Havengebied IJmuiden, met één van de ex-zwervertjes die permanent bij haar wonen omdat ze te zwak zijn om buiten te overleven

maandag 18 februari 2019

Lieve Koe

Lieve Koe,
we hadden zo gehoopt dat we dit bericht niet hoefden te plaatsen, maar helaas liep het anders. Nadat je vrijdag naar de dierenarts was gebracht en er aan Pancreatitus werd gedacht, waren we hoopvol. Niet elke kat komt daar bovenop, maar wij geloofden dat jij dat wel zou redden. Zaterdag leek het ook wat beter met je te gaan. Helaas ging het zondag toch weer slechter en was er maandag geen andere keus dan je in te laten slapen. Je liet ondertussen je urine en ontlasting lopen, had een ondertemperatuur, je wilde niet meer eten en spuugde zelfs je dwangvoer eruit, had uitval aan je achterpoten en je had het erg benauwd. Dit kon niet alleen Pancreatitus zijn, maar zeer waarschijnlijk een tumor.
Met zijn lieve blik zorgde Koe ervoor dat iedereen naar hem toe kwam om hem te aaien.

We hebben je het laatste jaar steeds meer zien opbloeien. Nu was je altijd al makkelijk te aaien en door je lieve blik en te knijpen met je ogen zorgde je ervoor dat iedereen naar je toe kwam om je te aaien. Je leek daar wel tevreden mee. Maar nu kwam je ons echt begroeten als we binnen kwamen, je vroeg niet of we je wilden aaien, maar je zorgde er gewoon voor dat we dit deden door vlak voor ons te gaan staan. En als je op schoot wilde, ging je alvast op de stoel liggen zodat we dat niet konden vergeten. De laatste maanden wilde je zelfs opgetild worden om geknuffeld te worden. Je ging dan helemaal ontspannen en was helemaal happy. En nadat de pijnstillers goed aansloegen voor je Spondylose leek het er op dat je voorlopig nog wel bij ons zou zijn. Helaas was dat maar enkele weken.

Koe zijn vaste plek: in de zon in de paal. Alleen als het echt te koud werd ging hij naar binnen. Maar bij de eerste lentestralen lag hij er weer. Zo kon hij ook goed in de gaten houden als er iemand kwam.

Je bent bijna 15 jaar geworden en we hadden nog veel langer van je willen genieten en je willen knuffelen. We zullen je altijd onthouden: Koe, de grote vriendelijke reus van de opvang.
Lieve Koe, we zullen je zeker heel erg missen!
Ook ging Koe steeds vaker meedoen met spelen.
Koe vond de catnip altijd heerlijk!
Om te zorgen dat we niet konden vergeten dat je op schoot wilde, ging je zelf al op de stoel liggen.

Koe, zo groot als hij is, zo lief is hij!



Dag Koetje!

















Geen opmerkingen:

Een reactie posten