Marya Dekker, coördinator, oprichter en hoofd verzorging van de Stichting Zwerfkatten Havengebied IJmuiden, met één van de ex-zwervertjes die permanent bij haar wonen omdat ze te zwak zijn om buiten te overleven

woensdag 28 november 2018

Operatie Pluis

Pluis heeft pittige operatie achter de rug en was een hoopje ellende toen we hem gistermiddag ophaalden bij de dierenarts vandaan. Hij mocht even lekker een paar uurtjes in de keuken bijkomen. Iets wat voor hem echt een traktatie is...het liefst zit hij daar de hele dag. Maar dat heeft ons al een magnetron en het nodige serviesgoed gekost. Pluis is niet altijd even handig en een beetje een gevalletje 'olifant in porselein kast'.


dinsdag 27 november 2018

Geslaagde rommelmarkt

Onze eerste rommelmarkt was achteraf gezien toch nog redelijk succesvol. Na een lange dag die al om 8 uur begon (opbouwen), konden we moe maar tevreden om 15 uur weer naar huis. De bedoeling was om ruimte te creëren in onze opslag die begon uit te puilen. Dit is deels gelukt; met name de verkoop van de kleding ging erg goed. Voor de knutselspulletjes was minder belangstelling, wat we niet hadden verwacht. Deze gloednieuwe en mooie spullen gaan we een volgende keer proberen te verkopen op een gespecialiseerde markt of braderie.


Danielle, Marya, Charlotte en Bianca op de foto kregen hulp van Shelly en Freek. In de opvang zorgden Manon en Irma voor de poezels en Annie en Alie regelden de voerronde in de haven. Een gesmeerde samenwerking!

Op het einde van deze dag kregen we van andere standhouders hun overgebleven kleding. Marya en Daantje hebben dit direct gesorteerd voor de volgende keer!

Aan het eind van de dag zaten we er ook wel beetje doorheen. Vanaf 8 uur zijn we bezig geweest en ook Charlotte was blij dat de klok 15 uur sloeg en de boel ingepakt kon worden....

Uiteindelijk was de totale opbrengst iets meer dan 200 euro waar dan nog wel de gereduceerde kraamhuur van af gaat. We hebben een leuke dag gehad, veel oude en nieuwe vrienden ontmoet en met de opbrengst kunnen we weer een kat castreren, chippen en vaccineren. Of een gebit laten opknappen, wat goed uitkomt want onze dove witte Pluis staat op de planning voor morgen. Zijn gebit was er zo slecht aan toe dat het opknappen daarvan in twee gedeeltes moet gebeuren. Zijn onderkaak was al gedaan, nu nog boven. Morgen is hij hopelijk weer helemaal het heertje!



Onze Pluis is een opvallende verschijning en zijn karakter is minstens net zo indrukwekkend. Zodra je hem goed kent, is het een geweldige kater!



maandag 26 november 2018

Teaming

Op dit moment doen er 26 teamers mee aan teaming. Zou het lukken om op 1 december minimaal 30 teamers te hebben?
Met teaming kan je voor €1,00 per maand onze stichting helpen. Dat lijkt weinig, maar als we 100 teamers hebben is dat voor ons €100,00 per maand!

U kunt zich hier opgeven:
https://www.teaming.net/stichtingzwerfkattenhavengebiedijmuiden

zondag 25 november 2018

Dank u Sinterklaas!

Beste Sint en Piet,
na de hele dag op een rommel markt te hebben gestaan,
was het weer tijd om naar huis toe te gaan
moe maar voldaan ga ik naar binnen,
waar een paar rustige uurtjes kunnen beginnen
maar wat ligt daar op de deurmat,
daar midden in het pad?
een gevulde envelop, 
maar zonder afzender erop
we zijn natuurlijk heel erg dankbaar,
voor dit hele mooie gebaar
persoonlijk bedanken kunnen we de afzender niet,
die is bij ons alleen bekend als Sint en Piet
natuurlijk gebruiken we dit voor de katten, 
maar we kunnen het nog moeilijk bevatten
hopelijk zitten Sint en Piet op facebook.com,
en lezen ze dit bericht, daar gaat het om
zodat ze in elk geval weten,
dat we dit niet snel zullen vergeten
heel erg bedankt Sint en Piet!
Marya en de katten (alle namen noemen kunnen we hier niet)


vrijdag 23 november 2018

Rommelmarkt 25 november

We zijn het al heel lang van plan maar uit tijdgebrek komt het er maar niet van: het organiseren van een grote rommelmarkt. Om de enorme hoeveelheid kleding en ingezamelde spulletjes te verkopen. Met de opbrengst hopen we een deel van de dierenartskosten te kunnen voldoen. Nu we ook zo vreselijk veel spullen hebben, wordt het echter ook noodzakelijk om daar iets mee te doen want de gehuurde opslag staat vol en de opvang puilt uit.



Voor die grote eigen rommelmarkt hebben we nog steeds geen tijd maar om alvast wat ruimte te creëren staan we aanstaande zondag op een 'gewone'  rommelmarkt in sporthal Zeewijk! We hebben twee kramen gereserveerd. Op de een verkopen we knutsel- en poppenhuis spulletjes. Op de andere hebben we nieuwe en zo-goed-als nieuwe dameskleding. En dan gaat het vooral om winterkleding,  in alle maten. Tip: we verkopen ook heerlijke winterjassen voor spotprijzen!

Sporthal Zeewijk

Kom je zondag ook even snuffelen op deze ouderwetse rommelmarkt vol met allerlei tweedehands artikelen (geen handelaren!). De entree bedraagt 2 euro, en de kids mogen gratis mee. Parkeren kan volop. Sporthal Zeewijk, hoek Eenhoornstraat / Planetenweg IJmuiden op zondag 25 november aanstaande. Geopend van 9 uur tot 15 uur.

dinsdag 20 november 2018

Annemarie

Na een geweldige verjaardag afgelopen zaterdag waarin heel veel mensen me blij hebben gemaakt, kwam daags daarna een bericht binnen die me naar de andere kant van de emotie-schaal deed tippen. Geheel onverwacht moeten we afscheid nemen van onze oud-vrijwilligster en persoonlijke vriendin Annemarie Effern - Van Der Pol. Annemarie heeft bewust gekozen voor de rust, die ze in deze wereld niet kon vinden.
Normaal wil ik hier geen privézaken delen, maar ik wil heel graagAnnemarie gedenken. Want zij was zo iemand die hét verschil maakt in de levens van de mensen om haar heen. Ze heeft ook veel voor de stichting, en voor mij persoonlijk betekend:
De van oorsprong IJmuidense verpleegkundige heeft jarenlang voor dementerenden in haar wijk gezorgd. Waar zij nét dat beetje extra deed voor haar patiënten om het leven wat leuker te maken. Nadat ze het qua werk wat rustiger aan wilde doen, is zij in de beginjaren van onze stichting als vrijwilligster in de haven begonnen. Met veel plezier deed ze de voerrondes waarin ze meteen de pufbakken afstruinde op zoek naar verse vis voor de havenkatten.
Op het moment dat haar man Cor met pensioen kon, hebben ze hun droom waargemaakt en zijn ze, inmiddels vanuit hun woonplaats Santpoort, samen met hun 10 katten naar Zweden geëmigreerd. Maar helaas vond ze uiteindelijk ook daar niet de innerlijke rust waar ze zo diep naar verlangde. Begin november heeft ze daarom besloten dat het mooi genoeg is geweest en heeft ze deze wereld verlaten.
Door omstandigheden bereikte dit bericht mij nu pas en ik leef momenteel in shock. Een prachtige vrouw en een vurige dierenbeschermster zijn we voorgoed kwijt. Maar vooral een lieve vriendin. Wetende dat ze nu nooit meer plots voor mijn deur zal staan, altijd met een bos bloemen. Altijd warm en belangstellend. 
Annemarie, dank voor alles wat je hebt gegeven. Dank dat jij er was ...
Ik mis je meer dan je ooit had gedacht, Marya (persoonlijk)




Poesje gevonden


Vorige week hebben we, wederom in samenwerking met Dierenambulance Kennermerland, een rood poesje gevangen op camping Geversduin (Heemskerk). De beheerder wist te vertellen dat het beestje daar al enige weken rondzwierf. Het poesje liet zich makkelijk vangen, want al op de tweede vangdag kwam ze enthousiast op ons afgerend (eten!!). Gelukkig bleek ze ook te zijn gechipt.



Op het vermelde telefoonnummer werd echter niet gereageerd dus we zijn direct langs het genoemde huisadres gereden in de verwachting iemand blij te maken. Daar wist men echter van niets, tot de bewoonster zich herinnerde dat de vorige huurder zijn huis was uitgezet en dat er 'iets' was met in beslag genomen dieren. Oh hemel, waar komen we nu weer in terecht? Op weg naar de opvang, met de poes veilig bij ons, werden we plots door de echte eigenaar gebeld, die reageerde op ons sms-berichtje. En dan blijkt er weer een persoonlijk drama te schuilen achter een ogenschijnlijk eenvoudige vangactie.



Vanwege pricavy-redenen gaan we daar niet dieper op in, maar we hebben toch wat hulp nodig van onze volgers; We missen namelijk een stuk in het verhaal. Deze poes is ongeveer anderhalf jaar 'uit beeld' geweest. Heeft ze in die periode een andere eigenaar gehad? Of heeft ze daadwerkelijk al die tijd op straat gezworven? Ze was weliswaar uitgedroogd en te mager maar we kunnen ons eigenlijk niet voorstellen dat ze al die maanden geen verzorging heeft gehad. Vooral omdat ze ook nog zo vrolijk en lief is, terwijl katten na een dergelijke periode zonder contact meestal wat schuwer zullen reageren.



Dus herkent iemand dit poesje? Is er een andere, tweede eigenaar? Mist iemand haar nu? Alle info is welkom.

Ze heet volgens de chipgegevens Snoozel, is gesteriliseerd, gechipt en ongeveer 4 jaar oud. Ze is geheel rood cypers met gele ogen en een klein wit befje. Ze is klein en tenger van stuk en komt vermoedelijk uit de omgeving van Heemskerk.


zaterdag 17 november 2018

Bedankt!

Zoals jullie kunnen lezen ben ik vandaag jarig. Een gebeurtenis die ik doorgaans niet graag in de openbaarheid zet, maar 'mijn' meiden hebben er wel iets heel bijzonders van gemaakt, en daar kan en wil ik niet aan voorbij gaan! Ondanks dat ik al jaren mijn verjaardag niet vier, zo grappig vind ik het niet om ouder te worden, wordt ik nooit vergeten door enkele intimi. Maar buiten een incidenteel bezoekje en veel lieve post, verwacht ik verder geen aanloop.
Ik vond het wel heel leuk dat Daantje aanbood om vandaag te helpen met het schoonmaken van de opvang achter mijn huis maar zocht daar verder totaal niets achter. Tot ze kwam binnenstormen en zei dat ik echt even naar het Achterhuis (nieuwste deel van de opvang) moest komen. Iets dergelijks zegt ze alleen als er echt iets ernstigs aan de hand is. Nog steeds lekker onnozel en in mijn pyjama liep ik met haar mee om daar totaal verrast te worden door een groot deel van mijn vrijwilligers. Er hingen slingers, de koffie stond klaar met wat lekkers en een prachtige schaal met kadootjes. Aan alles was gedacht (zelfs de katten die snel overprikkeld raken waren alvast afgezonderd). Ik wist niet wat me overkwam. Wat een verrassing, wat een verwennerij!
Achteraf hoorde ik over alle voorpret, de vele appjes, en de kleine lieve leugentjes om alles te organiseren. Ik vond het geweldig. De moeite die is genomen om mij te verrassen, ik ben er stil van. Helaas konden niet alle vrijwilligers er bij zijn maar ze hebben allemaal meegewerkt om mij een geweldige dag te bezorgen, inclusief het schoonmaken. Ik zat vanmiddag dus heerlijk te niksen en na te genieten. Trots te zijn op mijn vrijwilligers die gezamenlijk hebben gezorgd voor mijn leukste verjaardag in lange tijd! En dan pink ik stiekem toch echt een blij traantje weg...
Lenneke (Facebook en socialisatie), Shelly, Manon, Bianca en Irma (allen schoonmaak), onder: poes Rover (taart-eter), Tamara (schoonmaak en socialisatie) en Daantje (assistent)

Marya is jarig!

Vandaag is Marya jarig!
Daar wilden wij wat mee doen. Omdat ze het verdient met al het werk en ook altijd aan de verjaardagen van de vrijwilligers denkt.
Manon & Irma hebben het initiatief genomen hiervoor en een groepsapp aangemaakt die heel veel is gebruikt. Het cadeau bedenken en kopen was nog het makkelijkste van het hele plan. Maar het zou toch wel heel leuk zijn als we er allemaal bij zijn om het cadeau te geven. Gelukkig konden de meeste vrijwilligers vandaag op haar verjaardag. De voorpret was begonnen!
Toen begon het lastige deel: wanneer is Marya thuis, hoe kunnen we ongezien binnen komen, hoe zorgen we ervoor dat Marya op het juiste moment naar achter komt?
Vorige week was alles gepland en doorgenomen. Iedereen zou om 12.00 uur komen, Tamara en Lenneke komen rond die tijd voor socialisatie (gebeurt vaker op zaterdag rond deze tijd) en dan Marya naar achter lokken. Auto's en fietsen zouden verderop neergezet worden en via de andere kant van de steeg naar de opvang.Tot Marya aangaf zaterdag de hele dag weg te zijn....
Dus tijd voor een nieuw plan. Ondertussen hadden wij het idee dat ze wel thuis zou zijn en anders gaat ze meestal niet voor 10.00 uur weg. Met de hulp van Daniëlle kwamen we erachter wat de plannen waren voor haar verjaardag en besloten we het hele feest naar 10.00 uur te verschuiven. Mocht ze weg gaan, dan is de kans groter dat ze om 10.00 uur nog aanwezig is. Daniëlle ging vandaag schoonmaken en zorgde ervoor dat Marya niet achter kwam zodat de rest naar binnen kon glippen en in de blokhut kon verzamelen.
De rest zien jullie in het filmpje!







donderdag 15 november 2018

Dag lieve Kerrie

Gisterochtend hebben we afscheid genomen van onze rode poes Kerrie. Dit wildje is bijna 10 jaar geleden bij ons gekomen vanuit een asiel. Als verwilderde kat konden ze daar niets met haar. Ook hier bleef Kerrie een echte verwilderde poes maar ze vond haar plekje gauw. In het woonhuis omdat ze naast een blind oog ook altijd wat ziek was.
In het woonhuis ontmoette ze poes Inouk. De twee werden dikke maatjes wat het zelfvertrouwen van Kerrie goed deed. Haar grootste angst en schuwheid wist ze naast Inouk te overwinnen. Aan dit alles kwam een abrupt einde toen Inouk vorig jaar plots overleed. Kerrie is het gemis nooit echt meer te boven gekomen. Ze verstopte zich steeds meer en was duidelijk niet meer op haar plaats in het woonhuis.


We hebben haar in het oude verblijf geplaatst. Bij de andere wildjes, in de hoop dat ze daar aansluiting zou vinden bij de andere angsthaasjes of in ieder geval afleiding in het buitenverblijf. Al snel knapte Kerrie op maar de oude werd ze nooit meer. De afgelopen weken werd ze wat magerder en eergister zagen we dat haar tijd bijna was gekomen. Dan kun je twee dingen doen en die keuze blijft lastig: We gaan haar vangen wat ze doodeng vind, en nemen haar mee naar de dierenarts waar ze tussen vreemde mensen een laatste euthanasie-prikje krijgt. Of we laten haar met rust. Lekker in haar vertrouwde omgeving bij haar vriendjes. In haar eigen mandje, met een Snugglehond naast haar.
Om alle stress voor haar te vermijden kozen we voor de laatste optie. Ze is tegen de Snugglehond aan gekropen en vond schijnbaar troost bij de warmte en de hoorbare 'hartslag' van deze pluchen hond. Af en toe controleerden we of ze er nog comfortabel bij lag, zonder haar echt te storen. In de loop van de nacht is Kerrie rustig gestorven.

Kerrie lekker warm in een mandje naast de Snugglehond

Dag lieve rode Kerrie. Kleine vondeling waar we al zo lang voor zorgden. En toch wisten we zo weinig van je. Dag meisje lief, rust zacht....

zondag 11 november 2018

Mendoza aan het opknappen

Afgelopen nacht werd Marya wakker door één van de katten die aan het spelen was. Nu gebeurt dat vaker, want katten houden geen rekening met wanneer wij slapen. Maar dit keer was het toch wel heel bijzonder, het was onze Mendoza die aan het spelen was! 
Deze kitten is al een paar weken ziek, mogelijk een binnenoor-ontsteking of poliep achter zijn trommelvlies. Antibiotica leek niet te werken, maar nu zagen we hem eindelijk weer spelen.
Onze vrijwilligster Shelly heeft kennis van homeopathie en nu hebben we een homeopathisch middel geprobeerd wat dus lijkt aan te slaan. Hij heeft nog wel een scheef koppie, maar blijkbaar voelt hij zich wat minder ziek.



Op dit filmpje is het wat duidelijker te zien dat het beter gaat met Mendoza: hij speelt weer en houdt zijn koppie wat minder scheef. Wel valt op dat hij veel zittend speelt, maar we moeten niet te snel willen, dit is al een hele verbetering!


zaterdag 10 november 2018

Dierenlotdag

Vandaag zijn Marya en Freek bij de dierenlotdag. Alle organisaties die bij Dierenlot aangesloten zijn worden uitgenodigd.


Alle organisaties die op de Dierenlotdag aanwezig waren, kregen een cheque. Hier zijn wij heel erg blij mee!


woensdag 7 november 2018

Doneren?

Afgelopen week heeft iedereen kunnen meeleven met het verhaal van Saar, de poes die bij de dierenarts ontsnapte. Er zijn vangkooien voor haar geplaatst die steeds gecontroleerd zijn en uiteindelijk is Saar via een tip op onze pagina gevangen.
Dat zijn natuurlijk mooie berichten. Maar wist je ook dat we dit kosteloos doen? Omdat het dierenwelzijn voor ons voorop staat vragen we slechts om een vrijwillige bijdrage, zodat iedereen om hulp kan vragen, ook mensen met een klein inkomen. Vaak zijn dit dan ook kleine bedragen. En die dekken de kosten niet. Gelukkig nemen de vrijwilligers en vangers vaak zelf ook kosten op zich, zoals de benzinekosten.
Om deze acties te kunnen blijven doen, en sowieso om de katten de verzorging te geven die ze nodig hebben, is uiteraard geld nodig. Afgelopen jaar hebben al meer dan vijftien katten een gebitssanatie ondergaan, en zijn meerdere gevonden katten waar geen baasje voor kwam, gecastreerd. Maar denk ook aan de dagelijkse kosten voor voer, kattenbakkorrels, water, verwarming, koffie/thee voor de vrijwilligers, benzine- en onderhoudskosten voor de ambulance, medicijnen en de kosten voor schoonmaakmiddelen. Dit is allemaal bij elkaar best veel.
Gelukkig worden we geholpen door meerdere dierenspeciaalzaken, trouwe donateurs (zowel met geld als met goederen) en de dierenarts, maar het blijft elke maand weer lastig om de eindjes aan elkaar te knopen.
Wist je dat je ons op meerdere manieren kunt helpen? We willen de mogelijkheden kort benoemen:
Bij een periodieke gift, die aftrekbaar is bij de belasting, krijg je zelf tot 52% terug! De enige voorwaarde is dat we deze gift samen op papier vastleggen voor minstens vijf jaar. Maar ook een eenmalige gift, groot en klein, is natuurlijk van harte welkom.
Sinds kort hebben we ook Teaming, waarmee je ons kunt helpen voor €1,00 per maand. Geef je liever geen geld? Via www.dierendonatie.nl lopen geregeld projecten waarbij we gericht om speciale goederen vragen (dieetvoer, hokken of zoals laatst een microscoop).
Op de sites van www.geef.nl en www.dreamordonate.nl staan ook bijzondere acties, meestal medisch van aard. Daar wordt bijvoorbeeld geld ingezameld voor een individuele nood-operatie, zoals de oog-amputatie van kitten Mefisto.
Als laatste willen we de verjaardagsactie noemen van Facebook zelf; op jouw verjaardag krijg je de gelegenheid om 5 euro te doneren aan een Goed Doel.
Dankzij al deze hulp en ondersteuning blijft het voor ons mogelijk om dagelijks 150 kansloze katten de juiste verzorging te geven, én klaar te staan voor andere, bijzondere hulp aan katten als Saar!
Op onze website kun je alles nog rustig nalezen.
Donna is één van de poezen die in de opvang wonen. Ze is al op leeftijd, 15+, al zou je dat niet zeggen!

maandag 5 november 2018

Saar is gevangen!!!

Afgelopen week heeft onze 'vanggroep' meer dan intensief gezocht naar poes Saar, die na haar sterilisatie voor de deur bij de dierenarts was ontsnapt. Met de verse wond is ze nog door een prutsloot gezwommen en dat was het laatste wat de Haarlemse Nel van haar geliefde poes zag.... Gelukkig is ze direct gaan flyeren, en heeft ze via Facebook hulp ingeroepen. Of iedereen wilde uitkijken naar de witte poes met de zwarte vlek. Al snel druppelden er meldingen binnen en aan de hand daarvan konden wij op strategische plekken vangkooien plaatsen. Die moeten echter wel geregeld gecontroleerd worden. Een klus die je niet alleen kunt doen, zeker als deze kooien kilometers buiten je woonplaats staan. Tijd om meer hulp in te schakelen dus!
Een speciale vanggroep werd samengesteld. Onze vrijwilligers Irma en Manon en hun dorpsgenote Bianca waren van de partij. Maar ook Heidi bood spontaan haar hulp aan. Wij hadden de Santpoortse deze zomer geholpen toen háár kat was ontsnapt. Ook dit liep goed af en Heidi was blij op deze manier iets terug te kunnen doen. En ik ben zo trots op deze groep mensen, die elkaar niet of nauwelijks kenden, en toch de handen ineen hebben geslagen. Om een kat te vangen die niet van hen is en waarvan ze het baasje ook niet kenden. Maar gewoon omdat ze zich zorgen maakten om de net geopereerde poes en zich zo goed konden voorstellen hoe de eigenaresse zich moest voelen!
Ruim een week heeft deze groep op de meest onmogelijke tijden de vangkooien gecheckt die uiteindelijk op de meest onmogelijke plekken stonden en half Velserbroek zijn doorkruist. Dit vangwerk lijkt zo simpel maar het vergt nogal wat van de vangers én van hun thuisfront! Want dit zijn gewone mensen met een baan, en met (klein) kinderen thuis. Ook het thuisfront werkt mee en fungeert als oppas en ging zelfs mee zoeken, maar paste zich ook direct aan als de vanger plots weg moest om na een melding de buurt af te zoeken. Dat kon vroeg in de ochtend zijn (5.30) maar ook 's avonds laat.... Zoveel impact heeft een dergelijke zoek / vangactie dus op al deze gezinnen!
Op het moment dat wij het eigenlijk somber in begonnen te zien kregen we zaterdagavond via onze Facebook een melding. Goddank heeft onze Lenneke deze melding direct aan me doorgegeven: Rinus, een echte Velserbroeker, was er zeker van dat hij Saar had gezien, lopend richting het dorpscentrum. Kilometers van de plekken waar de vangkooien al dagen onaangeroerd stonden. Daarop heb ik de vanggroep ingeseind en zijn Manon en haar moeder Irma direct in de omgeving van het Zonbastion gaan zoeken. De rest wachtte gespannen op verdere info. Die kwam snel. "We zijn er vrijwel zeker van dat het echt Saar is maar ze laat zich niet pakken en glipt continu weg". Meer mensen moesten direct die kant op. Rustig weliswaar om de poes niet op te jagen. We moesten haar nu in beeld houden!

De zoektocht op deze zaterdag avond leidden ons dwars door Velserbroek en eindigde op het Maanbastion.

Ook Bianca is daarop met een kooi en voer richting centrum gegaan en zelfs baasje Nel, die op dat moment uit eten was, heeft haar gezelschap achtergelaten. Want wellicht lukte het haar wel om Saar te pakken! Ondertussen zat ik thuis zonder vervoer. Op mijn nagels te bijten! Zou het 'mijn' meiden lukken? Al gauw werd duidelijk dat de poes zich zonder speciale hulpmiddelen niet zou laten pakken. En die hulpmiddelen, die stonden bij mij... Gelukkig begreep Heidi mijn frustratie en heeft ze me opgehaald. Om 21.30 kwamen we aan op de plek waar de rest zich al verzameld had.
Poes Saar had zich na een flinke wandeltocht verstopt in de struiken. De meiden hadden haar rustig gevolgd en het bazinnetje was er inmiddels ook. Zij had de poes zo kalm kunnen krijgen dat ze in ieder geval bleef zitten maar niemand kon echt dichtbij genoeg komen om haar uit de struiken te halen. Ook met een net zou het niet lukken. Daarop is wederom een vangkooi geplaatst. De uitgehongerde poes liep echter niet ver genoeg de kooi in om hem dicht te laten slaan. En zodra wij bewogen stond Saar op het punt weg te vluchten. Geduld was nu onze grootste vriend maar zo dicht bij het einde en met alle adrenaline in je lijf is het nog knap lastig om rustig en kalm te blijven!
Pas op het moment dat baasje Nel wat minder emotioneel was, zag je de poes ontspannen en rustig halverwege in de kooi eten. Op dat moment grepen we onze kans en konden we de ingang van de kooi met het net blokkeren. Pats, snel klep dicht meppen en klaar! Aan deze zoektocht kwam met een dikke zucht uit 6 monden een eind....

Na een zenuwslopend uur: We hebben haar! Alle vangers: vooraan Irma, middelste rij: baasje Nel, poes Saar, Bianca en Heidi (vlnr), achterin Manon

In de auto is Saar nog snel gecontroleerd. De operatiewond zag er wonderbaarlijk goed uit. Ook hebben we direct de hechtingen verwijderd die er eigenlijk eerder deze week al uit hadden gemoeten. Pas na de belofte dat Nel haar Saar nooit meer in een bench zou vervoeren, en haar voorlopig binnen zou houden, kon een dolgelukkige bazin met haar uitgeputte poes veilig naar huis... Om alle adrenaline uit ons lijf te krijgen (het werd ineens ijskoud) hebben de vangers nog even nagepraat. Daar kwam ook Rinus, degene met de Gouden Tip, nog even bij. Om 22 uur konden we, opgelucht en tevreden, inpakken. Een prachtig verhaal, een mooie herinnering én een paar vrienden rijker!!!

Inmiddels ijskoud overhandigt Marya poes Saar aan de dolgelukkige eigenaresse. En nu naar huis!