Marya Dekker, coördinator, oprichter en hoofd verzorging van de Stichting Zwerfkatten Havengebied IJmuiden, met één van de ex-zwervertjes die permanent bij haar wonen omdat ze te zwak zijn om buiten te overleven

woensdag 28 mei 2014

Meer schokkende belevenissen ...

16 t/m 18 mei 2014;

Deze twee dagen zijn in een stroomversnelling gegaan en vergeet ik het liefst weer zo snel mogelijk. De eerste schok kwam toen ik ineens een enorme plas bloed zag liggen in de kattenbak in huis. Het bleek duidelijk afkomstig te zijn van onze Billy. En het was ontlasting al leek het daar in de verste verte niet op. De ergste gedachten schieten direct door mijn hoofd. Heeft de 14-jarige kater kanker? We vinden wel vaker wat vers bloed bij de ontlasting van katten, maar dan hebben we het over druppeltjes. Een kwestie van te hard persen bijvoorbeeld. Te vergelijken als wij aambeien hebben. Daar maak ik me weinig zorgen over, maar dit is echt wat anders...

Billy the Boss ....

Billy is de leider van onze groep huiskatten en is deel van mijn gezin. Hij woont ook het langst bij me en heeft heel wat met mij meegemaakt. Iedere verhuizing, ieder deel van leven de afgelopen 14 jaar; Billy was er bij. ik moet er niet aan denken dat hij iets mankeert. Een telefoontje naar de dierenarts stelt me iets gerust. Het zou een simpele darmontsteking kunnen zijn en even later haal ik een kuurtje Metrobac antibiotica voor hem op. Voor de opvangkatten Timber (niesziekte) en Cato (open wonden door het krabben wegens voedselallergie) neem ik een verlengkuur Novadox mee. Zij zijn gelukkig al aan de beterende hand.


We hebben Wabbers en haar zusje Winnie als kittens gevangen in de Waarderpolder en we weten niets van hun voorgeschiedenis of ouders. Ze zijn als oudere kittens zelfs even geplaatst geweest in een socialisatietraject maar helaas bleken ze daarvoor niet geschikt.
Als ik thuis kom en eindelijk aan de dagelijkse schoonmaak in de opvang wil beginnen, krijg ik een tweede schok te verwerken. Poes Wabbers ligt dood in haar hok. Het lijfje nog warm, ze moet even daarvoor zijn overleden. Ik had haar gister apart gezet omdat ze al een paar dagen kwakkelde, maar dit had ik zeker niet verwacht. Haar zusje Winnie is een jaar geleden op exact dezelfde wijze overleden. Zonder duidelijke symptomen, binnen een paar dagen dood. Ik huil zachtjes en hou de poes nog even in mijn armen. Dag Wabbers, ik wou dat ik meer had kunnen doen... Ik vermoed dat de vier jaar oude poes nierfalen had maar met verwilderde katten als Winnie en Wabbers is het zeker niet altijd zichtbaar dat ze iets mankeren. Ik kan alleen maar hopen dat ze niet te veel en te lang in stilte heeft geleden. Het schuldgevoel knaagt desalniettemin....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten