Een tijdje geleden was ik een paar dagen bij
mensige MaMarya geweest omdat ik weer naar die Witte Jas moest. Toen ik
daar op visite was geweest mocht ik gelukkig terug naar mijn echte
mensenmama Els. Tuurlijk was ik boos en liep ik te morren en te mauwen.
Even ging het goed maar toen ging het toch opnieuw fout. Ik voelde me
grrr en bleh. Ik wilde niet eten en had nog steeds pijn aan die witte
dingen in mijn bek.
Ik hoorde mama Els door dat praatding mekkeren waar
MaMarya er ook een van heeft en hoorde haar mauwen dat het niet goed
ging met mij. De volgende dag kwam niet MaMarya maar haar hulp
mensenkater Johan mij ophalen. Mama Els dacht mij wel even vast te
houden en de deur open te kunnen doen voor Kater Johan. Niet
dus.....sorry mama Els dat ik mn nagels in je voorpoot gezet heb en er
rood spul uit kwam. Maar ik moest toch duidelijk maken dat ik niet weg
wilde?
Onder hevig protest ben ik mee genomen naar MaMarya's hok met al die kattekoppen. Daar heb ik inmiddels mijn eigen hok. Over een boel nachtjes mag ik terug naar mama Els hebben ze mij beloofd, maar eerst moet ik weer naar die Witte Jas.
Ze willen mijn schildklieren in de gaten houden en bepalen hoeveel pilletjes daarvoor nodig zijn. En zodra dat goed op orde is gaan ze die witte dingen uit mijn bek halen.
Als ik thuis terug ben
bij mama Els zal ik alles vertellen wat er met me gebeurt is en
misschien mag ik dan ook wel over de andere kattekoppen babbelen want er
gebeurt daar een hoop hoor en ik heb heel veel nieuwe poezels leren
kennen en die hebben allemaal een heleboel verhalen!
Dus tot over een poosje! Gemiauwd door Popke, met een pootje hulp van mama Els
Foto: Popke heeft heel wat babbels....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten