Popke

De meesten van jullie kennen Popke nog wel. Ze woont nu bij één van onze vrijwilligers en het gaat zo goed met haar! We hebben haar vandaag ook even gezien, alhoewel ze zich snel verstopte toen ze Marya hoorde, bang dat ze weer werd meegenomen voor de dierenarts.

Jullie kunnen stemmen op het verhaal van Popke. Als Popke wint zal het bedrag naar onze stichting gaan 😊:

 

Sinds 3 maanden zijn wij de gelukkig ouders van Popke. 

Als vrijwilligster bij de zwerfkattenopvang zag ik Popke in de opvang en dat was liefde op het eerste gezicht.

Helaas kon ik haar op dat moment niet adopteren omdat wij een andere oude kat hadden. Daar ging het niet goed mee en de verwachting was dat ze niet zo heel lang meer zou leven. Ik heb dus gezegd dat wanneer mijn oude kat zou komen te overlijden, ik Popke wilde adopteren.

Gelukkig voor Popke heeft ze niet lang meer in de opvang hoeven zitten. Niets ten nadele van de opvang, maar ze was daar niet gelukkig en maakte ruzie met alle andere katten. Ze had onlangs een gebitsanatie ondergaan en heeft nog weinig tandjes in haar bekje. Dat helpt natuurlijk niet mee en dan zit je ook nog, in haar geval, in een stressvolle omgeving waar je niet blij bent.

Popke is een kat van 13 jaar, had suikerziekte, een slecht gebit en schildklierproblemen. Geen goede combinatie om liefdevol te worden opgevangen in een gezin.
Ze heeft in haar leven al een paar keer een asiel van binnen gezien, is van daar uit al een paar keer geadopteerd waarbij het baasje kwam te overlijden, heeft een jaar in een gastgezin gewoond om vervolgens terecht te komen bij de zwerfkattenopvang.

Popke kwam dus half kaal en mager van de stress bij ons wonen. Ondanks haar verleden ontdekten wij een hele lieve, zachtaardige, ietwat simpele kat die erg op mensen gericht is en daar ook niet bang voor is. Gelukkig voor haar, maar ook voor ons. Suikerziekte heeft ze gelukkig niet meer en voor de schildklier krijgt ze een pilletje.

Vanaf het eerste moment klikte het heel goed met haar. We zagen haar in korte tijd enorm opknappen. Ze werd wat dikker en haar lijf vulde zich weer met een bos haar. Ontzettend fijn om te zien.

Ze kan ook de tuin in, waar ze ontzettend van geniet. En wij daarom dus ook. Het is een genot om haar door de tuin, lees oerwoud, te zien struinen. Het kattenluikje was wat lastig, ze heeft er 7 weken over gedaan te snappen hoe dat werkt. Dat heeft dan ook wel weer iets heel aandoenlijks.

We willen haar nooit meer kwijt, zijn helemaal gek van haar.

Foto: Popke