Marya Dekker, coördinator, oprichter en hoofd verzorging van de Stichting Zwerfkatten Havengebied IJmuiden, met één van de ex-zwervertjes die permanent bij haar wonen omdat ze te zwak zijn om buiten te overleven

donderdag 13 augustus 2015

Zomaar wat kittenplaatjes ...

14 augustus 2015, 02.37 uur

Terwijl het buiten noodweer is en het dondert en bliksemt, zit ik in het holst van de nacht nog een kort moment te genieten van ons kleine grut. De vijf kittens van de verwilderde mamapoes uit Bennebroek blaken van levenslust en het is geweldig om ze zo voorspoedig te zien opgroeien. Helaas gaat het ook vaak fout, en alle liefde en inspanning ten spijt, redden ex-zwerfkittens het soms niet. Door gebrek aan belangrijke anti-stoffen, of omdat moederpoes al verzwakt was of een ziekte onder de leden heeft die ze aan de kittens doorgeeft.

Dit nestje doet echter alles volgens het boekje en ik durf er dan ook intens van te genieten. Nu vier weken oud, zijn ze zichzelf aan het ontdekken (hé, ik heb een staart?), en de wereld om zich heen. Ze halen op deze ontdekkingstocht allerlei rare capriolen uit waar ik dan vreselijk om moet lachen. En wat ben ik trots als de eerste van het stel zelfstandig naar de kattenbak gaat en luid mauwend laat weten dat het eerste drolletje is gelegd! Om daarna direct haar eerste hapje natvoer op te likken, waarvan het bewijs nog enige tijd op neus en voorhoofd blijft plakken...

Geregeld haal ik de kleintjes uit de ruime bench zodat mama Benita tot rust kan komen zonder het vijftal dat haar tot vermoeiens toe achtervolgt. Bovenop een verhoging houdt ze haar ukkies nauwlettend in de gaten. Na een half uur rennen, omvallen en onhandig stoeien gaan ze graag terug naar mama. Ze vleien zich tegen haar aan en even later hoor ik slechts nog het getik van de regen en het gelukzalig geronk van ons jonge gezinnetje... De rest van de katten ligt al diep te slapen en ook ik duik onder de dekens. Het is goed zo...

Vorige week durfden ze nog nauwelijks de veilige beslotenheid van hun mand te verlaten


Maar je ziet al aan die eigenwijze koppies dat dit van korte duur zal zijn ...
Na al het spelen is er niets fijner dan bij mama nog wat te drinken, terwijl die onverstoorbaar doorgaat met eten. Je ziet nog net twee koppies onder haar buik hangen!
Tja, en dan val je oververmoeid van alle avonturen in slaap. Gezellig en warm naast je broertjes en zusjes.
vlnr; Benno, Belle, Beun, Beebie en boven ligt de kleine Broekkie
Het is zo leuk om te zien dat ze nu al echt een eigen karakter ontwikkelen. Benno is de grootste van de vijf en is erg ondernemend en kan zichzelf prima vermaken. Belle is erg tenger en zit het liefst bij je op schoot te knuffelen. Beun is een wat onhandige knaap maar wel erg vrolijk, terwijl Beebie een moederskindje is en het meest angstig. Kleine Broekkie is daarentegen een echt allemansvriendje....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten