Marya Dekker, coördinator, oprichter en hoofd verzorging van de Stichting Zwerfkatten Havengebied IJmuiden, met één van de ex-zwervertjes die permanent bij haar wonen omdat ze te zwak zijn om buiten te overleven

woensdag 24 maart 2021

Update Sophia

Ondanks alle moeilijkheden met betrekking tot de sneeuwval moesten we toch geregeld de weg op. Al probeerden we dat natuurlijk zoveel mogelijk te beperken.
Maar toen we zagen dat poes Sophia het niet ging redden, waren we genoodzaakt naar de dierenartspraktijk te rijden en Sophia van haar pijn te verlossen:

Zij was een paar dagen daarvoor bij ons teruggekomen nadat ze zeven jaar geleden door haar bazinnetje bij ons was geadopteerd. Ze bleef een 'moeilijke' poes maar zowel zij als het bazinnetje vonden het gezellig met elkaar. Tot ze allebei ouder werder en kwaaltjes kregen. Het bazinnetje kon Sophia niet meer de zorg geven die ze overduidelijk nodig had: ze wilde niet meer eten, werd broodmager maar liet zich niet voeren. Laat staan oppakken en meenemen naar de dierenarts.

Dus werden wij gebeld met de vraag of ze terug naar ons mocht, met de hoop dat wij haar konden redden. Uiteraard hebben we dit geprobeerd maar als snel bleek dat er meer aan de hand was dan alleen een slecht gebit, of een verminderde nierfunctie.
Medicatie hielp niets en er was maar een oplossing mogelijk. Sophia leed, en daar moest een eind aan komen.

Ze is donderdag vredig ingeslapen en pas daarna konden we goed bekijken wat er nu precies aan de hand was.
Het gebit, of wat daar nog van over was, was deels aangekoekt met grote brokken tandsteen. Wat eten een stuk lastiger maakte. Maar de grootste boosdoener was het stuk wildvlees wat onder haar tong aan het groeien was.

Een beginnende tumor. Dit, en haar nieren die niet meer wilde, maakte dat Sophia niet meer kon en wilde eten.
Helaas liep ze waarschijnlijk al een poos met deze aandoeningen rond maar zijn ze nooit opgemerkt door de eigenaresse. Geen onwil, maar pure onwetendheid.
Of, zoals de dierenarts het treffend benoemde: "Mensen denken vaak dat het normaal is dat een oudere kat mager wordt. Ondanks dat hij eet. Ze denken daarom niet aan gebitsproblemen die makkelijk te verhelpen zijn. Pas in een veel te laat stadium komen ze uiteindelijk bij ons. Meestal te laat en is er al te veel schade verricht."

Ook wij komen dit zo vaak tegen bij vondelingetjes en afstandskatten. De verborgen gebreken die voor veel leed zorgen.
Wacht daarom niet te lang als je kat ineens mager wordt. Ook niet als hij al zestien is!! Een gezonde oude kat hoort er gewoon ook gezond uit te zien.....

 

 

Foto: Bovenste kiezen bij Sophia waren nauwelijks meer zichtbaar door brokken tandsteen....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten