Vandaag weer met een volle auto naar de dierenarts gereden, dit keer met vijf kandidaten voor de inenting tegen de dodelijke kattenziekte, en een nummer zes voor een gebitssanatie.
We hebben niet de makkelijkste bij ons. Het zijn twijfelgevallen. Niet verwilderd, maar ook zeker niet tam. Eigenlijk zijn het gewoon bangerikjes en met de nodige omzichtigheid lukt het arts Ellie en onze Marya om de katten met zo min mogelijk stress te enten en te onderzoeken. De dierenarts is tevreden, en Marya zorgt er nog voor dat ze ontwormd en ontvlooid worden voor ze 'thuis' vrij worden gelaten. Hedi, Herriët, Blanche, Darcy en Tries zijn blij weer op vertrouwd gebied te zijn. Maar de zachtaardige Bosse trekt zich meteen terug. Hij is nog duf van de narcose en heeft pijn in zijn bekkie. Vandaag zijn bij hem vrijwel alle tanden en kiezen getrokken. Een paar weken geleden werd ook hij ingeënt en tijdens de daarop volgende algemene controle bleek dat hij veel last had van Stomortitus. Deze ontsteking aan het tandvlees zorgt soms voor zo veel pijn en ongemak dat katten niet meer willen eten. Ook bij Bosse was dit het geval en hij viel in rap tempo af.
 |
| Bange Triesje is als kansloze kat vanuit een asiel bij ons gekomen. Hier mag ze zijn wie ze is en heeft ze haar draai gevonden. Plaatsbaar zal ze nooit zijn, maar wat maakt dat uit als ze bij ons haar veilige haven heeft? |
Stomortitus komt vaker voor bij katten, dus check regelmatig niet alleen het gebit van je kat maar ook het tandvlees. Dit hoort mooi roze en glanzend te zijn. Is het erg bleek of juist erg rood rondom de tandhalzen, trek dan aan de bel. Zeker als het direct begint te bloeden als je er voorzichtig aan zit... Nu we wisten dat Bosse dit probleem had, hebben we direct zijn broer Buddy en zus Bowien nagekeken. Het kan immers erfelijk zijn. En inderdaad hebben ook zij wat rood tandvlees, zij het in mindere mate. Overigens is Stomortitus te behandelen met medicatie, maar soms slaat het niet aan en is het trekken van alle tanden de enigste optie om je kat pijnloos door het leven te laten gaan.
 |
| Broer Bosse ... |
 |
| Bosse en Buddy zijn onafscheidelijke broers. We hebben ze tot twee keer toe proberen te herplaatsen maar op de een of andere manier lukte dat nooit. Ze wonen nu in ons huis en zijn opgebloeid tot heerlijke kerels met een hoog knuffelgehalte. Niet alleen naar elkaar en naar mensen toe, maar ook alle andere katten in huis worden dagelijks getrakteerd op koppies, wasbeurten en gezellige sluimerpartijtjes. Hier houdt Bosse een opvangkitten beschermend bij zich... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten