Marya Dekker, coördinator, oprichter en hoofd verzorging van de Stichting Zwerfkatten Havengebied IJmuiden, met één van de ex-zwervertjes die permanent bij haar wonen omdat ze te zwak zijn om buiten te overleven

maandag 27 oktober 2014

Dag Suus ...

Vandaag is onverwacht overleden onze zeer geliefde Suus.
De oude poes is ruim een jaar geleden in onze opvang gekomen nadat ze was gedumpt en zwervend op straat was aangetroffen. Broodmager, haar mooie lange vacht in de klit, en geheel tandenloos. Het was duidelijk dat dit al een oud beestje was, en gezien haar toestand mocht ze gewoon lekker bij ons in huis wonen.

Ze is er nooit meer weggegaan, en van lieverlee kreeg Suus steeds meer privileges. Zo mocht zij als enigste van de katten op de salontafel zitten, en was ze ook de enigste die bovenop mij mocht liggen tijdens mijn middagtukjes. Omdat ze zo lief en zo rustig was. Van Suus had je geen centje last. Ze was dik tevreden als ze tegen je aan mocht kruipen. Dan hoorde je haar heel zacht spinnen, en durfde je niet meer op te staan, bang haar rust te verstoren.

Suus, onze prachtige Heilige birmaan ...

We vermoeden dat ze ooit een goed baasje heeft gehad, waarschijnlijk een ouder iemand. En dat die is overleden en Suus toen op straat is terecht gekomen. Geen leven voor een kat van minstens 17 jaar... Ze heeft het hier naar haar zin gehad, al had ze er soms moeite mee de ruimte en aandacht te moeten delen met andere katten. Maar de vele extraatjes maakten het schijnbaar goed en Suus was een dankbare huisgenote.

Een paar maanden geleden kreeg ze echter hartklachten en vanaf dat moment ook dagelijks een pilletje. Zelfs die nam ze zonder al te veel tegengas in. We wisten het; dit was het begin van het einde. Toch kwam haar overlijden vanochtend onverwacht. Ondanks dat ze sinds een dag of twee niet lekker was en zich wat zonderde. Maar dat mag, als je inmiddels ruim 18 jaar oud bent, of misschien zelfs ouder.... In de loop van de avond kreeg ze een aanval, maar ook die heeft ze eerder overleefd. Na een angstige nacht bleek in de ochtend dat het toch goed mis was en toen het duidelijk werd dat ze hier niet meer overheen zou komen hebben we de dierenarts gebeld; Suus was vreselijk benauwd en we wilden niet dat ze nog lang moest lijden.

Een half uur voor we bij de praktijk terecht konden is Suus gelukkig gewoon thuis, uit zichzelf, rustig ingeslapen. We missen haar bedaarde aanwezigheid, haar prachtige blauwe ogen en haar heerlijke wollige vacht waar je zo lekker je gezicht in kon verbergen. Maar het is goed zo....haar laatste jaar was er één vol liefde en warmte, en we zijn blij dat we toch nog zo'n poos voor haar mochten zorgen. Dag lieve, lieve oude Suus...

Marya met Suus in haar favoriete houding; half rechtop tegen je aangeleund
Het is moeilijk te hopen voor een zieke, 
van wie je weet, zij redt het niet
Je streelt haar haren, ziet haar ogen
je bent bevangen door verdriet.
Toch ben je dankbaar voor het einde,
dat toch nog zo plotseling kwam
Omdat het niet alleen het leven, 
maar ook haar lijden overnam...

2 opmerkingen:

  1. Marya,.... wat een verdriet toch weer, wel een fijne gedachte dat jij Suus nog een aantal liefdevolle jaren hebt kunnen geven.Dan een mooie herinnering met deze geweldige foto met prachtig gedicht!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sterkte wijfie, we weten zo hoe het voelt. Elke keer opnieuw doet het evenveel pijn. Kus uit IJmuiden....en hou je telefoon in de gaten ;-)
    San en Von

    BeantwoordenVerwijderen